Page 157 - เอกสารประกอบการสอน pdf
P. 157

บรรณานุกรม     146





                                                       บรรณานุกรม


                  กรมส่งเสริมการเกษตร. (2547). หลักการบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตร. สืบค้นเมื่อ

                        12 กุมภาพันธ์ 2562, จาก https://thai.tourismthailand.org/fileadmin/upload_ img/
                        Multimedia/Ebrochure/507/AGRO-tourism-BOOK-THAI.pdf
                  กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2557). การท่องเที่ยวเชิงเกษตร. กรุงเทพฯ: ม.ป.ท.
                  คมศกดิ์ สว่างไสว. (2558). ธุรกิจสีเขียว (Green Business). กรุงเทพฯ: ศูนย์วิจัยนโยบายด้านเศรษฐกิจ
                      ั
                        สีเขียว.
                  คณะวนศาสตร์. (2549). การศึกษาขีดความสามารถในการรองรับได้ของพื้นที่อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่.
                        กรุงเทพฯ: คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
                  ชยาภรณ์ ชื่นรุ่งโรจน. ์ (2537). การวางแผนการพัฒนาการท่องเที่ยว. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

                  ณัฏฐกฤษฏิ์ เอกวรรณัง. (2558). เอกสารประกอบการสอนวิชาการพัฒนาและอนุรักษ์ทรัพยากร
                        การท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
                  ดรรชนี เอมพันธุ์. (2546). เอกสารประกอบการสอนวิชาการจัดการวางแผนการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์.
                        กรุงเทพฯ: ภาควิชาอนุรักษวิทยา คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

                  เทิดชาย ช่วยบ ารุง. (2553). การท่องเที่ยวเชิงเกษตรสุราษฎร์ธานี: การวิจัยฐานทรัพยากรเกษตร
                        สู่การท่องเที่ยวอย่างยงยืน. กรุงเทพฯ: ส านักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
                                          ั่
                  ธนธรณ์ ทองหอม. (2551). การจัดการการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน. กรุงเทพฯ: ส านักงานพัฒนา

                        การท่องเที่ยว.
                  นพดล กรุดนาค. (2541) การศึกษาขีดความสามารถในการรองรับการท่องเที่ยว: ศึกษาเฉพาะกรณี
                        หมู่เกาะพีพี จังหวัดกระบี่. กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
                  บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2542). การวางแผนพัฒนาการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน. เชียงใหม่: คณะมนุษยศาสตร์
                        มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

                  พรรณี สวนเพลง (2559). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงบ าเพ็ญประโยชน์ในกลุ่มจังหวดสนุก (สกลนคร-
                                                                                         ั
                        นครพนม-มุกดาหาร). กรุงเทพฯ: ส านักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
                  พสุ เดชะรินทร์ (2555). เจาะกระแสธุรกิจสีเขียว กลยทธ์องค์กรขั้นเทพ. สืบค้นเมื่อ 21 ตุลาคม 2560, จาก
                                                               ุ
                        http://www.manager.co.th/Business/ViewNews.aspx?NewsID=9550000116339
                  พระธรรมปฎก (ประยุทธ ปยุตโต). (2539). เศรษฐศาสตรแนวพุทธ (พิมพครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: มูลนิธิ
                        พุทธรรม.
                  พระธรรมปฎก (ประยุทธ ปยุตโต). (2541). การพัฒนาที่ยั่งยืน (Sustainable Development)

                        พิมพครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: สหธรรมิก.
                  พระธรรมปฎก (ประยุทธ ปยุตโต). (2542). พุทธธรรม (ฉบับปรับปรุงและขยายความ) พิมพครั้งที่ 6.
                        กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
                  พิพัฒน์ วีระถาวร. (2555). ธุรกิจสีเขียว (Green Business) โอกาสของประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ

                        12 กุมภาพันธ์ 2562, จาก https://ag2.kku.ac.th/kaj/PDF.cfm?filename=03-11-
                        13.pdf&id=1042&keeptrack=11
                  มนัส สุวรรณ และคณะ. (2541). โครงการศึกษาแนวทางและการจัดการท่องเที่ยวในพื้นที่รับผิดชอบของ
                        องค์การบริหารส่วนต าบลและสภาต าบล. กรุงเทพฯ: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.
   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162