Page 14 - Aiswpou mithoi

ΤΟ ΛΑΙΜΑΡΓΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Ένα κελάρι γεµάτο τρόφιµα! Τυριά,
σαλάµια, καπνιστά κρέατα, καρύδια

κι ένα σωρό άλλα πράγµατα. Τέτοια
τύχη δε θα µπορούσε ποτέ του να
τη φανταστεί.

- Πω... πω! έκανε. Είµαι πολύ
τυχερός! Θα φάω µε την ψυχή µου!
Και δε θα πω σε κανέναν ποντικό

τίποτε γι' αυτό το κελάρι για να
'ρχοµαι και να τρώγω µόνος µου!
Και ρίχτηκε µε τα µούτρα στο
φαγητό. Έφαγε τυρί, σαλάµι, λίγο

κρέας, γύρισε πάλι στο τυρί, ξανά
στο σαλάµι... Από το πολύ φαγητό
η κοιλιά του είχε γίνει στρογγυλή
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα σαν τόπι.
ποντίκι πολύ λαίµαργο. Έτρωγε, - Μπράβο µου! είπε στον εαυτό του.

έτρωγε, ώσπου φούσκωνε τόσο Είµαι πολύ τυχερός. Όλο το
πολύ η κοιλιά του, που δεν χειµώνα θα έρχοµαι εδώ να
µπορούσε να κινηθεί. τρώγω... Και τι φαγητά! Τα πιο

- Γιατί τρως τόσο πολύ; του έλεγαν εκλεκτά που υπάρχουν για έναν
τ' άλλα ποντίκια. ποντικό!
- Γιατί να µην τρώγω; απαντούσε ο Χάιδεψε λίγο τη φουσκωµένη κοιλιά

λαίµαργος ο ποντικός. Μου αρέσει του και καθώς κοίταζε το τυρί, το
το φαγητό. λιγουρεύτηκε ακόµα µια φορά.
- Καµιά µέρα θα πάθεις ζηµιά από - Ας φάω µια µπουκιά πριν φύγω,
το πολύ φαγητό, τον συµβούλευαν. αποφάσισε. Είναι τόσο νόστιµο που

- Γιατί να πάθω ζηµιά; Έχω πολύ δεν το χορταίνω!
γερό στοµάχι και χωνεύω εύκολα Ξαφνικά, ακούστηκαν βήµατα...
ό,τι κι αν φάω. Κάποιος ερχόταν στο κελάρι.

Μια µέρα ο λαίµαργος ο ποντικός «Πρέπει να φεύγω, αποφάσισε ο
µας άφησε τη φωλιά του, που ήταν λαίµαργος ποντικός. Αν µε πιάσουν
στο υπόγειο ενός σπιτιού, ανέβηκε εδώ µέσα, αλλοίµονό µου! Θα

µε προφύλαξη στο ισόγειο, µήπως φύγω και θα γυρίσω πάλι το
τον δει καµιά γάτα και τον βράδυ... Κρίµα, ήθελα να φάω κι
γραπώσει, βρήκε µια τρυπούλα σ' άλλο, αλλά δεν πειράζει».

έναν τοίχο, µπήκε µέσα µε Ο άνθρωπος που ερχόταν, άρχισε
δυσκολία γιατί ήταν στενή, να ξεκλειδώνει την πόρτα του
προχώρησε και, ξαφνικά, τι να δουν κελαριού. Ο ποντικός έτρεξε προς
τα µάτια του! την τρύπα, έχωσε το κεφάλι του

Βρέθηκε σ' ένα κελάρι! µέσα, µα...