Page 18 - Aiswpou mithoi
P. 18
Η ΚΑΜΗΛΟΠΑΡ∆ΑΛΗ ΚΑΙ
ΟΙ ΠΙΘΗΚΟΙ
και πότε σκαρφάλωναν στα δέντρα
Κάποτε, στη ζούγκλα, ζούσαν δυο
σκανταλιάρικα πιθηκάκια. Όλη τη και πηδούσαν από το ένα κλαδί στο
άλλο.
µέρα έκαναν τρελά παιχνίδια. Πότε
κυνηγούσε το ένα το άλλο, πότε Μια µέρα, ανακάλυψαν ένα
πάλευαν, πότε πηδούσαν µε καινούργιο παιχνίδι, που τους
χαριτωµένες τούµπες στον αέρα άρεσε πολύ. Βρήκαν µια
καµηλοπάρδαλη και άρχισαν να
κάνουν τσουλήθρα στο µακρύ της
λαιµό. Η καµηλοπάρδαλη, όµως,
άρχισε να θυµώνει.
- Σταµατήστε πια! τους φώναξε.
Αρκετά µε ζαλίσατε! Και µην
τολµήσετε ν' ανεβείτε άλλη φορά
στο κεφάλι µου.
- Μη φωνάζεις κυρά µου! της είπαν
τα πιθηκάκια. Να παίξουµε
θέλαµε...
- Να παίξετε αλλού κι όχι στο λαιµό
µου, ανόητα και άχρηστα
πλάσµατα!
- Γιατί λες πως είµαστε άχρηστα;
παραπονέθηκαν τα πιθηκάκια.
- Αυτό που σας λέω! θύµωσε πιο
πολύ η καµηλοπάρδαλη. ∆ε θέλω
άλλες κουβέντες µαζί σας! Αφήστε
µε ήσυχη!
- Α... είσαι πολύ αυστηρή, κυρία
καµηλοπάρδαλη και δε σου
ταιριάζει! της είπε το ένα πιθηκάκι.
Εντάξει, δεν πρόκειται να σ'
ενοχλήσουµε άλλη φορά, αλλά,
µπορεί κάποτε να χρειαστείς κι εσύ
τη βοήθεια µας!
- Έννοια σου και δεν πρόκειται να
µου χρειαστεί ποτέ η βοήθεια σας!
Τα πιθηκάκια, τι να κάνουν,
φοβήθηκαν και σταµάτησαν να
κάνουν τσουλήθρα στο µακρύ λαιµό
της.