Page 32 - Aiswpou mithoi
P. 32
Ο ΛΑΓΟΣ ΠΟΥ Έτσι, οι τράγοι, τα ελάφια, τα
ζαρκάδια και όσα ζώα είχαν κέρατα,
βιάστηκαν να φύγουν για να µην τα
ΦΟΒΟΤΑΝ βρει κανένας µπελάς.
Τη διαταγή την άκουσε κι ένας
λαγός, που ήταν πολύ φοβιτσιάρης.
Μια νύχτα το λιοντάρι, ο Βασιλιάς Καθώς έσκυψε το µεσηµέρι σ' ένα
του δάσους, καθώς προχωρούσε σ' ρυάκι να πιει νερό, είδε τα µεγάλα
ένα µονοπάτι, δέχτηκε ένα δυνατό του αυτιά µέσα στο νερό και... τα
χτύπηµα κι έπεσε ανάσκελα! Τον
χρειάστηκε! Το πέρασε για
είχε χτυπήσει χωρίς να το θέλει, κέρατα...
καθώς έτρεχε ένας τράγος, µε τα - Έχω κέρατα! είπε τρέµοντας. Έχω
κέρατά του. Μα το λιοντάρι πόνεσε κι εγώ κέρατα! Πρέπει να φύγω από
πολύ και την άλλη µέρα έβγαλε µια το δάσος γιατί, αν µε δει το
διαταγή να φύγουν για πάντα από λιοντάρι, αλλοίµονό µου!
το δάσος όλα τα ζώα που είχαν Ξανακοίταξε στο νερό για να
κέρατα.
βεβαιωθεί. Ναι, δεν υπήρχε
αµφιβολία, είχε κέρατα και µάλιστα
πολύ µεγάλα!
- Χάθηκα! είπε ξανά. Έχω κέρατα,
πρέπει να φύγω από το δάσος πριν
µε δει το λιοντάρι!
Ένας ποντικός που έτυχε να
βρίσκεται εκεί κοντά και άκουσε τα
λόγιο του λαγού, τον πλησίασε και
του είπε:
- Γιατί φοβήθηκες τόσο πολύ;
- Γιατί έχω κέρατα, δεν τα βλέπεις;
του είπε ο λαγός. Πρέπει να φύγω
από το δάσος, γιατί αν µε δει το
λιοντάρι θα µε σκοτώσει, δεν τη
γλυτώνω! ∆εν άκουσες τη διαταγή
που έδωσε;
- Μη φοβάσαι, αυτά δεν είναι
κέρατα, του είπε ο ποντικός. Είναι
αυτιά.
- Αυτιά;
- Και βέβαια. ∆εν ξέρεις ότι έχεις
µεγάλα αυτιά;
-Ναι, µπορεί να 'χεις δίκιο... Είναι
αυτιά αλλά... το ξέρει το λιοντάρι
πως είναι αυτιά και όχι κέρατα;
- Μα, για τόσο κουτό το πέρασες το
λιοντάρι;