Page 35 - Aiswpou mithoi

Το απόγευµα η βάρκα τους
σταµάτησε σ' ένα σηµείο του

ποταµού που έµοιαζε µε λίµνη και
τα βατράχια πήδησαν στο νερό.
- Όµορφα είναι εδώ! είπε ο γερο

-βάτραχος.
- Εδώ να µείνουµε! συµφώνησαν
και τ' άλλα βατράχια.
Ξαφνικά, είδαν ένα µεγάλο πουλί να

κατεβαίνει από τον ουρανό και να
πέφτει πλάι τους. Τα κουτά
βατράχια το κοίταζαν µε θαυµασµό

και περιέργεια...

Τα κουτά βατράχια κοίταζαν µε
θαυµασµό το µεγάλο πουλί... Μα
εκείνο ήταν πελαργός, που ο
καλύτερος µεζές του είναι τα
βατράχια...

∆εν ήξεραν ότι αυτό το πουλί ήταν
ο πελαργός, που ο καλύτερος µεζές
του είναι τα βατράχια...

Έτσι, ο πελαργός τα έφαγε όλα...
Και τα κουτά βατράχια που δεν

τους άρεσε η στέρνα κι ήθελαν να
γνωρίσουν τον κόσµο, γνώρισαν το
στοµάχι του πελαργού...