Page 23 - ฟิสิกส์นิวเคลียร์
P. 23

22



                         20.6.1 ฟิชชัน



                       เราสามารถท าให้นิวเคลียสของยูเรเนียม-235 แตกตัวออกเป็นสองนิวเคลียสใหม่ที่มีขนาดใกล้เคียงกัน

                                                    ึ้
               ซึ่งจะมีพลังงานยึดเหนี่ยวต่อนิวคลีออนเพิ่มขน เรียกปฏิกิริยาที่นิวเคลียสของธาตุหนักแตกตัวเป็นนิวเคลียส
               ขนาดเล็กกว่าว่า ฟิชชัน (fission)




                         แบ่งธาตุออกตามเลขมวลได้โดยประมาณดังนี้ ธาตุเบา หมายถึง ธาตุที่มีเลขมวลอยู่ในช่วง 1-25
                 ธาตุขนาดปานกลาง หมายถึง ธาตุที่มีเลขมวลอยู่ในช่วง 25-150 และธาตุหนัก หมายถึง ธาตุที่มีเลขมวล

                 ตั้งแต่ 150 ขึ้นไป


                       การศึกษาฟิชชันนี้ เริ่มจากการที่รัทเทอร์ฟอร์ดพบว่าปฏิกิริยานิวเคลียร์เกิดขึ้นได้โดยการยิงอนุภาค
                       หนึ่งให้เข้าชนนิวเคลียสของธาตุ ต่อมา เฟร์มี นักฟิสิกส์ชาวอิตาลีได้พยายามผลิตธาตุที่หนักว่า

               ยูเรเนียม โดยยิงนิวตรอนไปชนนิวเคลียสของยูเรเนียมโดยหวังนิวตรอนซึ่งมีสภาพเป็นกลางทางไฟฟ้าจะเข้าไป
               รวมกับนิวเคลียสเดิมกลายเป็นนิวเคลียสใหม่ และนิวเคลียสใหม่จะสลายให้รังสีบีตาออกมา พร้อมทั้งเปลี่ยน

               สภาพเป็นนิวเคลียสของอีกธาตุหนึ่งที่มีอะตอมสูงกว่ายูเรเนียม




                           Enrico Femi (พ.ศ. 2444-2497) นักฟิสิกส์ชาวอิตาลี

                  มีความสนใจในอนุภาคนิวตรอนมาก ในปี พ.ศ 2481 เขา
                  ได้รับรางวัลโนเบลจากผลงานการค้นคว้าการสร้างธาตุใหม่


                  โดยการนิงนิวตรอน และการค้นพบปฏิกิริยานิวเคลียร์ที่ใช้
                  นิวตรอพลังงานต่ า นอกจากนั้น เฟร์มียังเป็นผู้ริเริ่มอธิบาย


                  เรื่องแรงนิวเคลียร์แบบอ่อน (weak nuclear force) และ

                 ผู้ให้ก าเนิดเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์อีกด้วย
                                                                                                       รูป 20.2


                                                                                                         รูป 20.20 เฟร์มี



                       ในปี พ.ศ. 2477 เฟร์มี พบว่า การยิงนิวตรอนไปชนิวเคลียสยูเรเนียมนั้นท าให้ได้ธาตุกัมมันตรังสีใหม่
                                                 ่
               หลายธาตุ  แต่ขณะนั้นเขายังตรวจสอบไมได้ว่าเป็นธาตุใดบ้าง  เนื่องจากปริมาณที่เกิดขึ้นน้อยมาก  และวิธีการ
               แยกธาตุใหม่ออกมาจากธาตุเดิมไม่ดีพอ  ห้าปีต่อมา  ฮาห์นและสตราสมันน์  (รูป  20.21)  ได้ท าการตรวจสอบ
               ธาตุที่เกิดใหม่พบว่า ธาตุเกิดใหม่ตัวหนึ่ง คือ แบเรียม-139 มีครึ่งชีวิต 86 นาที
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28