Page 54 - 2020-2021 cursus VPK hemodynamische definitief
P. 54
Bij elke ritmestoornis (ook extreme bradycardie of tachycardie) wordt gevraagd een 12 afleidingen
ritmestrook te registreren. Op die manier kan de arts al dan niet gespecialiseerd in de
elektrofysiologie gericht een ritmestoornis beoordelen naar zijn oorsprong.
3.3. Normale intra cardiale geleiding
In het hart is onder normale fysiologische omstandigheden de sinusknoop de natuurlijke pacemaker.
Deze zal in rust normaal tussen 60 – 80 slagen per minuut prikkels afvuren. Deze prikkels leiden tot de
concentrische depolarisatie van de atria welke op het ecg te zien zal zijn als een p top. De depolarisatie
van de atria veroorzaken de contractie van de voorkamers. De prikkel volgt de normale intra-cardiale
geleidingsbanen en komt aan ter hoogte van de atrioventriculaire knoop (AV-knoop) en wordt verder
geleid over de bundel van His, de bundeltakken (links en rechts) tot aan de vezels van Purkinje. Deze
prikkelgeleiding leidt tot een ventriculaire depolarisatie wat zich op het ecg vertaalt als een QRS
complex. De depolarisatie van de ventrikels veroorzaken de ventriculaire contractie. De repolarisatie
fase van de ventrikels vertaalt zich in de T-top op het ECG (Fox, 2011). Figuur 39 geeft een overzicht
van de normale intra-cardiale geleiding. Op Figuur 40 kan je correlatie van de prikkelgeleiding en het
ecg-patroon herkennen.
