Page 170 - จดหมายเหตุ final-2
P. 170

วิหารพระเจ้าเข้านิพพาน

                                                                                 ั
                                                                         ี
                      วิหำรพระเจ้ำเข้ำนิพพำน หรือ วิหำรหลวงพ่อสำมพ่น้อง ต้งอยู่ด้ำนหน้ำของวิหำร
                                                                                  ึ
               พระศรีศำสดำ อยู่ทำงทิศใต้ของพระวิหำรพระพุทธชินรำช นอกเขตระเบียงคด ซ่งวิหำรพระเจ้ำเข้ำนิพพำน
               เป็นวิหำรทรงโรงสมัยอยุธยำ มีขนำดเล็ก หลังคำมีช้นเดียว ภำยในวิหำรประดิษฐำนพระพุทธรูป
                                                               ั
               ปูนปั้นปำงมำรวิชัย ๓ องค์ ชำวบ้ำนเรียกว่ำ หลวงพ่อสำมพี่น้อง ตรงกลำงวิหำร ท�ำเป็นหีบประดิษฐำน
                 ื
               เบ้องพระยุคลบำทสมเด็จพระสัมมำสัมพุทธเจ้ำซ่งท�ำด้วยศิลำ ต้งอยู่บนจิตกำธำนประดับด้วยลวดลำย
                                                                      ั
                                                         ึ
                                     ี
                                               ื
               ลงรักปิดทองร่องกระจกท่ปลำยหีบเบ้องพระยุคลบำท โดยพระบำทท้งสองของพระพุทธเจ้ำย่นออกมำ
                                                                           ั
                                                                                               ื
               มีพระมหำกัสสปเถระ น่งประนมกรนมัสกำรเบ้องพระยุคลบำทอยู่ พร้อมด้วยพระสำวกอีก ๔ รูป
                                    ั
                                                        ื
                                                                               ึ
                      ในสมัยธนบุรี สมเด็จพระเจ้ำตำกสินมหำรำชได้เสด็จกรีธำทัพข้นไปปรำบปรำมเจ้ำพระฝำง
                                                 ื
                   ั
                ึ
               ซ่งต้งตัวเป็นเจ้ำอยู่เมืองสวำงคบุรี เม่อถึงเมืองพระพิษณุโลกแล้ว เสด็จประทับแรมคอยท่ำกองทัพ
               เจ้ำพระยำยมรำชอยู่ ๙ วัน ครั้งนั้นได้เสด็จไปทรงนมัสกำรพระพุทธชินรำช พระพุทธชินสีห์ และพระศรี
               ศำสดำทั้งสำมพระองค์ ด้วยพระรำชศรัทธำได้ทรงเปลื้องพระภูษำทรงเพื่อบูชำพระพุทธชินรำช และใน
                                                                           ื
                                 ี
               ครำวศึกอะแซหวุ่นก้ พม่ำล้อมเมืองพิษณุโลกอยู่นำนถึง ๔ เดือน เม่อเข้ำเมืองได้ก็พบแต่เมืองเปล่ำ
                         ี
                            ั
               อะแซหวุ่นก้จึงส่งให้เผำท�ำลำยเมืองพิษณุโลกพินำศจนหมดส้น  คงเหลือแต่พระพุทธชินรำชและพระวิหำร
                                                                  ิ
               ที่ประดิษฐำนเท่ำนั้น














































          ๑๗๐
   165   166   167   168   169   170   171   172   173   174   175