Page 170 - จดหมายเหตุ final-2
P. 170
วิหารพระเจ้าเข้านิพพาน
ั
ี
วิหำรพระเจ้ำเข้ำนิพพำน หรือ วิหำรหลวงพ่อสำมพ่น้อง ต้งอยู่ด้ำนหน้ำของวิหำร
ึ
พระศรีศำสดำ อยู่ทำงทิศใต้ของพระวิหำรพระพุทธชินรำช นอกเขตระเบียงคด ซ่งวิหำรพระเจ้ำเข้ำนิพพำน
เป็นวิหำรทรงโรงสมัยอยุธยำ มีขนำดเล็ก หลังคำมีช้นเดียว ภำยในวิหำรประดิษฐำนพระพุทธรูป
ั
ปูนปั้นปำงมำรวิชัย ๓ องค์ ชำวบ้ำนเรียกว่ำ หลวงพ่อสำมพี่น้อง ตรงกลำงวิหำร ท�ำเป็นหีบประดิษฐำน
ื
เบ้องพระยุคลบำทสมเด็จพระสัมมำสัมพุทธเจ้ำซ่งท�ำด้วยศิลำ ต้งอยู่บนจิตกำธำนประดับด้วยลวดลำย
ั
ึ
ี
ื
ลงรักปิดทองร่องกระจกท่ปลำยหีบเบ้องพระยุคลบำท โดยพระบำทท้งสองของพระพุทธเจ้ำย่นออกมำ
ั
ื
มีพระมหำกัสสปเถระ น่งประนมกรนมัสกำรเบ้องพระยุคลบำทอยู่ พร้อมด้วยพระสำวกอีก ๔ รูป
ั
ื
ึ
ในสมัยธนบุรี สมเด็จพระเจ้ำตำกสินมหำรำชได้เสด็จกรีธำทัพข้นไปปรำบปรำมเจ้ำพระฝำง
ื
ั
ึ
ซ่งต้งตัวเป็นเจ้ำอยู่เมืองสวำงคบุรี เม่อถึงเมืองพระพิษณุโลกแล้ว เสด็จประทับแรมคอยท่ำกองทัพ
เจ้ำพระยำยมรำชอยู่ ๙ วัน ครั้งนั้นได้เสด็จไปทรงนมัสกำรพระพุทธชินรำช พระพุทธชินสีห์ และพระศรี
ศำสดำทั้งสำมพระองค์ ด้วยพระรำชศรัทธำได้ทรงเปลื้องพระภูษำทรงเพื่อบูชำพระพุทธชินรำช และใน
ื
ี
ครำวศึกอะแซหวุ่นก้ พม่ำล้อมเมืองพิษณุโลกอยู่นำนถึง ๔ เดือน เม่อเข้ำเมืองได้ก็พบแต่เมืองเปล่ำ
ี
ั
อะแซหวุ่นก้จึงส่งให้เผำท�ำลำยเมืองพิษณุโลกพินำศจนหมดส้น คงเหลือแต่พระพุทธชินรำชและพระวิหำร
ิ
ที่ประดิษฐำนเท่ำนั้น
๑๗๐

