Page 13 - 03_ac98mag_feb10

AC: Κάποια στιγμή πήγατε λίγο Λάρισα, στις Βερσαλλίες είπατε και πάλι πίσω.
Β.Γ: Το ’89. Και πάλι πίσω γιατί έχω εδώ πέρα οικογένεια, παιδιά , καριέρα και τα
λοιπά.

AC: Πόσα παιδιά έχετε?
Β.Γ: Δύο.

AC: Να σας ζήσουν! Έχετε και εγγόνια μήπως?
Β.Γ: Όχι, είναι 23 χρονών η κόρη μου, 18 ο γιος μου, είναι μικροί. Παντρεύτηκα λίγο...
μικρός! (γέλια)

AC: Για να δω λίγο το τυπικό ερωτηματολόγιο γιατί ξεφύγαμε τελείως και ... ήταν πολύ
ωραίο. Ήθελα να ρωτήσω ποια ήταν η ανταπόκριση του κόσμου τότε που άκουσε το
τραγούδι.
Β.Γ: Τρελαμένοι!

AC: Το τραγούδι τότε παίζονταν στο Αλκαζάρ, υπήρχε μικροφωνική, υπήρχαν
μεγάφωνα τότε?
Β.Γ: Μετά από πολύ καιρό! Επειδή παιζόταν το τραγούδι του κυρίου Τζίκα, που
είχε και ένα θαυμάσιο γραφείο.. δεν ξέρω τώρα τι γίνεται γιατι έχω πολλά χρόνια
να επικοινωνήσω μαζί του. Αυτός είχε το γήπεδο τότε, φυσικά θα έβαζε το δικό του
τραγούδι, δεν θα έβαζε το δικό μου.
AC: Βέβαια το τραγούδι εκείνο έλεγε ότι «και η Λάρισα να βγει εις την Α’ Εθνική»! Είχε
βγει βέβαια τότε..
Β.Γ: Βγήκε, εντάξει και κράτησε το «ΑΕΛ» ας πούμε. Με τον κ.Τζίκα είχαμε
συνεργαστεί αρκετά, γράψαμε πολλές διαφημίσεις.

AC: Πότε γυρίσατε στην Αθήνα εσείς μετά για μόνιμα εγκατάσταση?
Β.Γ: Το ’77.