Page 14 - 03_ac98mag_feb10

AC: Το τραγούδι αυτό (11 αετοί του Ολύμπου) διανεμήθηκε με εκείνα τα δισκάκια
τα 300 τα δικά σας...
Β.Γ: Ναι..

AC: Μήπως επανεκδόθηκαν?
Β.Γ: Όχι, πως να τα πληρώσουμε εμείς πάλι? Αφού δεν ενδιαφέρθηκε κανείς. Για
τσάμπα ενδιαφερόντουσαν. Δεν είχαμε εμείς.. Σου είπα τα έξοδα ήταν πάρα πολλά για
εκείνη την εποχή.
AC: Μπορούμε να πούμε ότι παρακολουθείτε την ΑΕΛ όλα τα χρόνια, την
κοιτάτε, ξέρετε που είναι?
Β.Γ: Όταν πήρε τώρα το Κύπελλο.. Και το 2007 αλλά και παλαιότερα το ’85.. Όχι μόνο
τότε.. Κάθε φορά που παίζει η ΑΕΛ την παρακολουθώ και ακούω τη φωνούλα μου
μόλις μπαίνει γκολ και πολλές φορές μπορώ να πω ότι δακρύζω γιατί εκεί έζησα στη
Λάρισα δώδεκα χρόνια... Τα καλύτερά μου χρόνια!

AC: Ήταν έτσι η τελευταία μου ερώτηση, αν μπορεί κάποια ερώτηση να
θεωρηθεί τελευταία γιατί μας ανοίξατε την καρδιά σας και σας ευχαριστούμε
πολύ.. Πως αισθάνεστε όταν ακούτε τον ύμνο της ΑΕΛ στο Αλκαζάρ? Μάλιστα ο
ύμνος της ΑΕΛ, το 2007 τον Μάϊο που νικήσαμε τον παναθηναϊκό, την άλλη σας
ομάδα, έπαιξε δύο φορές στο γκολ του Κόζλεϊ και στο γκολ του Αντσουέ και μετά
έπαιζε συνέχεια κατά την απονομή του Κυπέλλου. Εξακολουθείτε να συγκινήστε
πολύ όταν τον ακούτε..
Β.Γ: Και συνέχεια να τον ακούω δεν με πειράζει. Ας είναι και ο παναθηναϊκός που τον
αγαπάω από μικρό παιδί. Όμως με την ΑΕΛ έχω άλλο...
AC: Εμείς στην Αθήνα κρατάμε και παλεύουμε, εσείς είστε εδώ και μιλάτε για την
ΑΕΛ. Θα έπρεπε αυτά να είναι διδάγματα για πολλούς.
Β.Γ: Ακριβώς! Θα ήθελα να πω κάτι σε όλους τους Λαρισαίους, επειδή την αγαπάνε
την ομάδα… Να βρεθούν πολλοί Καντώνηδες γιατί ο άνθρωπος πραγματικά την πήγε
ψηλά. Θα ήταν πολύ καλό γιατί στη Λάρισα υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι και αγάπη
έχουν και λεφτά. Επειδή με αγάπη μόνο η ΑΕΛ δεν μπορεί να πάει μπροστά. Και
μπορούν να την ανεβάσουν εκεί που ήταν και όλος ο κόσμος μιλούσε για τη Λάρισα.

AC: Θεωρείτε ότι δεν μπορεί τώρα να πάει ψηλά έτσι όπως είναι?
Β.Γ: Ναι, με την υποστήριξη. Δεν μπορούμε να τα βάλουμε με τα μεγάλα θηρία.
Βλέπεις ότι ένας ολυμπιακός έχει 2-3 Έλληνες.
AC: Το Αλκαζάρ πως σας φαίνεται? Είναι γεμάτο ή άδειο?
Β.Γ: Είναι δυνατό, είναι δυναμικό. Το Αλκαζάρ έχει μεγάλη ιστορία φίλε μου. Εμείς
πηγαίναμε στο Αλκαζάρ... και μπορώ να σου πω δεν είχαμε και λεφτά να μπούμε μέσα.
Στις λεύκες επάνω... Πηγαίναμε με τα ποδήλατα, με τα πόδια τρέχοντας.. Έχει μεγάλη
ιστορία και γι’ αυτό συγκινούμαι ...

AC: Εμείς είμαστε από το 1998 εδώ, έχουμε γραφεία στην Ομόνοια και ήταν ιδέα
ενός μέλους μας, ενός πολύ παλιού και καλού οπαδού της ΑΕΛ που είπε ότι «ρε
παιδιά τόσο καιρό τραγουδάμε τον ύμνο και δεν έχουμε βρει τον άνθρωπο που
τον λέει, τους συντελεστές, κάποιους τέλος πάντων». Αυτό γεννήθηκε από έναν
απλό οπαδό. Θα έπρεπε να έχει γενηθεί νωρίτερα αυτή η ανάγκη.
14