Page 7 - Test
P. 7

138  ใครๆ กอยากเปน...ลกรก
                                       ็
                                                  ั
                                                ู
                                      [5.] นี่ผมเอง อายุยี่สิบ ไมมีครอบครัว แตมีประวัติอาชญากรรมที่ผม
                                  ไมไดภมิใจกบมัน และผมหลงทางมาไกลมาก ผมเพิ่งจะบอกใหคุณรูแค
                                       ู
                                            ั
                                                                  ็
                                       ็
                                  สวนเลกๆ จากอดีตของผม แตความจริงกคือผมหลงทางมาตลอดชีวิตเลย
                                   ั
                                  มนนากลวมากนะเมื่อตองอยคนเดียว ผมไมมีใคร ไมมีเพื่อน ไมมีอะไรเลย
                                         ั
                                                        ู
                                                                          ู
                                  และเปนเพราะคดีลอบวางเพลิงทําใหผมไมมีที่อยที่จะใหระบุลงในกําไล
                                         ั
                                                                 ้
                                  ติดตามตวของผมได ผมจึงตองอยูในนีตออีกสี่เดือนครึ่ง ผมอยูในคุกมา
                                                      ั
                                  นานมากแลว ผมเกลียดมนแตก็ไมรูวาจะหลุดพนจากมันยังไง ผมไดยินวา
                                  คุณเคยมาที่เรือนจํา ถาไดคุยกบคุณกคงดี ผมรูวาคุณยุงและมีอะไรตองทํา
                                                         ั
                                                               ็
                                  เยอะแยะ แตเรื่องของคุณคือเรื่องราวที่ประสบความสําเรจเลยนะ มนดี
                                                                                        ั
                                                                                ็
                                  เหลือเกินที่จะคิดวาตัวผมก็กลายเปนคนสําคัญได บางทีคุณอาจชวยผมได
                                          ั
                                                    ั
                                      [6.] ฉนเพิ่งอานหนงสือ ผมไมอยากเปน...เด็กเหลือขอ แบบรวดเดียว
                                         ั
                                                                                 ั
                                                              ั
                                            ั
                                  จบเลย ฉนกบสามีมาเปนพอแมอุปถมภเมื่อสิบสี่เดือนกอน ฉนอานหนงสือ
                                                                                        ั
                                  ของคุณแลวรูสึกสะเทือนใจอยางมากที่พอแมอุปถัมภทําอะไรแยๆ ขนาดนี ้
                                                  ู
                                  ได แตพระเจาทรงอยกบคุณเสมอมา ที่ตองทําคือเพียงแคทูลขอใหพระองค
                                                   ั
                                                    ู
                                                  ั
                                                                                ็
                                                                                   ั
                                                                                      ็
                                                                ั
                                                                ้
                                                                          ั
                                               ั
                                               ้
                                  ทรงเขามาเทานน ฉนรมาโดยตลอดตงแตตอนที่ยงเปนเดกตวเลกๆ วา
                                  พระเจากดีนะ แตพอโตขึนจึงเพิ่งจะเริ่มคิดไดวาฉนจําเปนตองยึดม่นใน
                                                                                        ั
                                                      ้
                                                                          ั
                                         ็
                                  พระองค...
                                                             ้
                                                                         ้
                                      เรื่องราวของคุณทําใหฉนซาบซึงใจมาก... เชานีที่โบสถ ผูรับใชของเรา
                                                        ั
                                                     ้
                                         ั
                                                                    ั
                                  สอนในหวขอเรื่องการเลียงดสาวก... เขาใหฉนดโครงรางลําดบพิธีนมัสการ
                                                                                 ั
                                                                       ู
                                                        ู
                                              ั
                                  ของเขา และมนมีชองวางที่เขียนไวดวยดินสอวา “เรื่องเลา” พรอมกบ
                                                                                          ั
                                  เครื่องหมายคําถามดานหลง เขาพูดติดตลกวา “ผมรูวาพระเจาจะทรงเติม
                                                       ั
                                                                     ็
                                  ชองวางนนใหเองนะ!” จากนนเขาจึงบอกใหเดกๆ ทุกคนมาที่ดานหนาเพื่อที่
                                                        ้
                                                        ั
                                         ้
                                         ั
                                                                             ั
                                  ฉนจะไดเลาเรื่องของคุณใหพวกเขาฟง มีอยชวงหนึ่งที่ฉนเกือบนําตาแตก
                                                                                    ้
                                                                    ู
                                   ั
                                             ั
                                                             ็
                                  แลว เพราะฉนเริ่มโดยเลาวา มีเดกนอยคนหนึ่งไมไดอยกบแมเพราะเธอ
                                                                              ู
                                                                               ั
                                                                                     ้
                                                                ู
                                            ู
                                                                 ั
                                  ไมสามารถดแลเขาได เขาจึงตองไปอยกบพอแมอุปถัมภ ถึงตรงนี เจาหนู
                                                                                        ู
                                                                                 ้
                                  ของพวกเรา ชื่อเจด อายุเพียงเกาขวบ ไดยกมือของเธอขึนและพดวา
                      Somebody's Child CC Version.indd   138                            07/05/2020   09:29:23
                                                                                        07/05/2020   09:29:23
                      Somebody's Child CC Version.indd   138
   2   3   4   5   6   7   8