Page 28 - Cornice_Grade 7
P. 28

यात्ा संसमरण


                               ससनधुलीगढीिरो यात्ा
                                                                               े
                                      मलाई मन पनने यात्ामधये ससनधुलीगढीिरो यात्ा एि हरो l िही मकहनाअवग मैले
                               ससनधुलीगढीिरो भ्रमण गरेिरो वथएँ । तयरो मेरा लावग रमाइलरो र अविसमरणीय यात्ा रह्रो ।
                               म, मामु र िाइ आँखा भशविरिा लावग ससनधुलीगढी गएिा वथयौँ । ससनधुलीगढी इवतहासमा
                                           ँ
                               प्ससद्ध ्छ । तयहािरो सुनतला वि्िप्ससद्ध ्छ l हामीलाई ससनधुलीगढी पुगन तीन घणटा
                                                                          ँ
                               लागयरो । हामी वतलगङ् गािरो आफनै बसमा गएिा वथयौँ । तयहा मेररो नाम भएिा धेरै जना
                               ्ाकटरहरू वथए l तीन घणटािरो यात्ामा हामी िुईचिरोकट ररोकियौँ । पकहले हामीले खाजा खायौँ ।
                                                           ँ
                               ससनधुलीगढी बजारमा खाना खायौँ । तयहािरो सुनतला पफन चिाखयौँ । तयस यात्ामा हामीले थुप्ै
                               निीहरू  िेखयौँ । सबैवतर हररयाली ्छाएिरो वथयरो । हामीले खेतमा िाम गरररहेिा किसानिरो
                               पररश्म पफन िेखयौँ । हामीले िुई निीिरो िरोभान पफन िेखन पायौँ । एउटा निीले रामे्छाप र
                                         ु
                               ससनधुलीलाई ्छट्टाउँिरो रहे्छ भन्ने पफन हामीलाई थाहा भयरो । यस यात्ामा घुमाउररो बाटािरो
                               पफन हामीलाई अनुभि भयरो ।  तीन घणटापक्छ हामी ससनधुलीगढी पुगयौँ ।  हामी हरोटेलमा
                               बसयौँ ।


                                      अियो दिनिेखख आँखा भशविर सुरु भयरो । म र िाइले पफन भशविरमा भाग क्लयौँ ।
                               आँखा भशविरिरो पकहलरो दिन मैले वबरामीिरो आँखामा औषधी हालने िाम गरेँ ।  तयरो दिन
                               मैले ६० जना वबरामीिा आँखामा औषधी हालेँ । साथै वबरामीिरो आँखामा िकहले र किन
                                                                                 ेँ
                               औषधी हालनुप्छ भन्ने थाहा पाएँ । िरोस्रो दिन  मैले बायरोमेकट्ि गनदा ससि । आँखामा भएिरो
                                          दा
                               िफनदायािरो दृ्यशसति जाचन बायरोमेकट्ि गनुदापियो रहे्छ । तेस्रो दिन पफन मैले उति भशविरमा भाग
                                               ँ
                               क्लएँ । मलाई आँखा भशविरमा भाग क्लँिा रमाइलरो लागयरो । भशविरबाट आएपक्छ हामीले सधैँ
                               आगरो बाली रमाइलरो गथयछौं । एि दिन त हरोटेलमा एि जना हासयिलािार आएर हामीलाई
                                                        ु
                                                      ँ
                               हँसाउनुभयरो । रमाइलरो गनदा र नया िरा ससकन मलाई रमाइलरो लागयरो । यसरी नै हाम्ा दिन
                               वबतिै गए ।

                                            दा
                                      घर फिने दिन पफन आइरहेिरो वथयरो l घर फिने  एि दिनअवग हामी पैिलयात्ामा
                                                                      दा
                                                                                        ँ
                               गयौँ । पैिलयात्ा खाक्ल एउटा पहा्बाट अियो पहा्समम मात् वथयरो तर पफन तयहािरो
                               भयौगरोक्लि िातािरण अवत रमाइलरो वथयरो । बाटामा खसीबाख्ाहरू चिरररहेिा भेकटनथे ।  हामीले
                                  ँ
                               तयहािरो भयौगरोक्लि यात्ा गनदा पायौँ । यसरी कहँडिा हामीले िलिल गिदै बवगरहेिरो निी
                                                              ु
                               िेखयौँ हामी भशिगुफा गयौँ । गुफा अतयनत ्ठलरो र अँधयाररो वथयरो । हामीले भशि भगिान् िा
                               मूवतदाहरूिरो तकसबर खखचयौँ । ससनधुलीगढीिरो सङरिहालयमा पृथिीनारायण शाहिा खाने
                               भा्ा, तरबार र मािल जसता अनेिौँ सामानहरू राखखएिा वथए। पृथिीनारायण शाहले नेपाल
                                ँ
                                   एिरीिरण गनने क्ममा ल्ेिरो गढी नै अकहलेिरो ससनधुलीगढी रहे्छ । तयरो िेखिा मलाई
                                    आफनरो िेशिरो इवतहासप्वत गिदा लागयरो  । पकहले पकहलेिरो तरोपगन पफन िेखखयरो । साथै
                                    नेपाल एिरीिरण गनने क्ममा जयानिरो बक्लिान दिने सेनाहरूिा नाम पफन िेखखयरो ।
                                         ँ
                                     तयहािरो प्ािवति दृ्यािलीले मनै आनकनित भयरो तर बाटाहरूचिाकहँ अझै खराब
                                              ृ
                                      रहे्छन् । तयसपक्छ हामी िा्ठमा्ौँ पुगयौँ ।  यसरी मेररो यात्ा रङ् वगन  रह्रो ।
                                       - शरोभय आचिायदा
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33