Page 24 - MÜMKÜN ŞİİRLERİ
        P. 24
     ÇIĞLIK
                                      Herkes habersizdi olacaklardan,
                                   Güneş, mutlulukla batmıştı o akşam.
                            Sabaha doğru bir sarsıntıydı güneşi solduran,
                                Dehşetlerin sesiydi insanları uyandıran!
                                           Çocuklar ailesiz kalmıştı,
                                       Aileler evlatlarını bulamamıştı,
                                         Çığlıklar dünyaları aşmıştı,
                                       Enkazlar bir biriyle yarışmıştı.
                                      Huzurun yerini gözyaşı almıştı,
                                  Mutluluk güneşi o gün parlamamıştı.
                                      Tek duygu korku ve pişmanlıktı,
                                  O gün yıllar boyu unutulmayacaktı...
                               İnsanlar toprağa kefensiz teslim olmuştu,
                                   Mahşer gün gibi yalnız kalmışlardı,
                                Artık aldığı nefes bile kimine göre kardı,
                                       Ama benim kendime zarardı...
                                           Ümmühan ARICIOĞLU
                                                       23





