Page 24 - MÜMKÜN ŞİİRLERİ
P. 24
ÇIĞLIK
Herkes habersizdi olacaklardan,
Güneş, mutlulukla batmıştı o akşam.
Sabaha doğru bir sarsıntıydı güneşi solduran,
Dehşetlerin sesiydi insanları uyandıran!
Çocuklar ailesiz kalmıştı,
Aileler evlatlarını bulamamıştı,
Çığlıklar dünyaları aşmıştı,
Enkazlar bir biriyle yarışmıştı.
Huzurun yerini gözyaşı almıştı,
Mutluluk güneşi o gün parlamamıştı.
Tek duygu korku ve pişmanlıktı,
O gün yıllar boyu unutulmayacaktı...
İnsanlar toprağa kefensiz teslim olmuştu,
Mahşer gün gibi yalnız kalmışlardı,
Artık aldığı nefes bile kimine göre kardı,
Ama benim kendime zarardı...
Ümmühan ARICIOĞLU
23