Page 24 - MÜMKÜN ŞİİRLERİ
P. 24

ÇIĞLIK






                                      Herkes habersizdi olacaklardan,

                                   Güneş, mutlulukla batmıştı o akşam.

                            Sabaha doğru bir sarsıntıydı güneşi solduran,

                                Dehşetlerin sesiydi insanları uyandıran!




                                           Çocuklar ailesiz kalmıştı,

                                       Aileler evlatlarını bulamamıştı,

                                         Çığlıklar dünyaları aşmıştı,


                                       Enkazlar bir biriyle yarışmıştı.




                                      Huzurun yerini gözyaşı almıştı,

                                  Mutluluk güneşi o gün parlamamıştı.

                                      Tek duygu korku ve pişmanlıktı,

                                  O gün yıllar boyu unutulmayacaktı...




                               İnsanlar toprağa kefensiz teslim olmuştu,

                                   Mahşer gün gibi yalnız kalmışlardı,

                                Artık aldığı nefes bile kimine göre kardı,

                                       Ama benim kendime zarardı...






                                           Ümmühan ARICIOĞLU










                                                       23
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29