Page 36 - Demo

คนละเมอออกไปว่า “ตัดไปแล้วหรือ” เพราะไม่เห็นขา ของตวั เอง
ผมไม่รู้ว่าพี่สาวผมมาจากสุพรรณฯ ต้ังแต่เมื่อไหร่ พสี่ าวจบั มอื ผมขณะทที่ า ตาแดง ๆ เหมอื นจะรอ้ งไหแ้ ลว้ พดู วา่ “ไมเ่ ปน็ ไรแลว้ ” จากนนั้ พอ่ ของผมกเ็ ขา้ มาลบู หวั พดู พมึ พมั “ไมต่ ายแลว้ ลกู ”
ความรู้สึกตอนนั้นบอกไม่ถูกมันตื้นตันมีความสุข แตก่ เ็ ศรา้ ลกึ ๆ ทงั้ ดใี จและเจบ็ ใจ
ที่ว่าดีใจก็คือเราไม่ตายและสามารถสังหารข้าศึกได้ คนหนงึ่ ดว้ ยนา้ มอื เราเอง
ส่วนท่ีเจ็บใจเป็นเพราะไอ้คนท่ียิงเราจนต้องตัดขา มนั หนรี อดไปไดโ้ ดยทเี่ ราไมม่ โี อกาสตอบโต้
ทุกวันน้ีภาพเหตุการณ์ขณะถูกซุ่มโจมตียังติดตา เสียงปืนยังอยู่ในความทรงจา ผมเสียใจที่ต้องเสียเพื่อน สงสารจ่าท่ีได้รับบาดเจ็บจนต้องตัดม้ามและตัดอัณฑะ ไปขา้ งหนงึ่
แต่ความรู้สึกที่มากท่ีสุดก็คือเสียดายท่ีตัวเอง ไมม่ โี อกาสไดก้ ลบั ไปทา หนา้ ทเ่ี คยี งบา่ เคยี งไหลก่ บั เพอื่ น ๆ ที่ฐานปฏิบัติการ ไม่ได้อยู่เป็นทหารจนครบวาระที่จะ ปลดประจา การ
เพราะทหารนาวกิ โยธนิ ทเี่ สยี ขาอยา่ งผมไมส่ ามารถ รบั ใชช้ าตไิ ดอ้ กี แลว้
แมเ้ หตกุ ารณท์ บ่ี า้ นแยะ ตา บลบาเจาะ อา เภอยง่ี อ จังหวัดนราธิวาส ในวันที่ ๓ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๒ อาจจะไม่ใช่ยุทธการสาคัญท่ีมีการระดมกาลังทหาร พร้อมยุทโธปกรณ์เข้าทาการสู้รบกับฝ่ายตรงข้ามอย่าง เต็มรูปแบบก็ตาม แต่การปะทะที่เกิดขึ้นซึ่งเป็นการยิง ต่อสู้ในระยะประชิดระหว่างทหารนาวิกโยธิน ๙ นาย กบั กลมุ่ โจรใต้ ซงึ่ มกี า ลงั ประมาณ ๒๐ คน กม็ ไิ ดแ้ ตกตา่ ง จากการรบทั่วไปในเรื่องของความกล้าหาญและจิตใจ อนั มงุ่ มนั่ แนว่ แนใ่ นการปฏบิ ตั หิ นา้ ทเี่ ยยี่ งชายชาตทิ หาร
หากพจิ ารณาในแงข่ องยทุ ธการแลว้ ตอ้ งถอื วา่ ฝา่ ยเรา ได้รับชัยชนะและประสบความสาเร็จ ถึงแม้ว่าจะต้อง สูญเสียชีวิตกาลังพลไป ๑ นาย และได้รับบาดเจ็บ ๕ น า ย ก ต็ า ม
พลทหารชลทิตย์ สอนฆ้อง กับคร้ังหน่ึงในชีวิตที่ภาคใต้
เพราะเมอื่ มองถงึ “ผล”ของการปะทะในภาพรวมแลว้ สิ่งที่ปรากฏเป็นรูปธรรมอย่างชัดเจนก็คือ ปฏิบัติการ ของฝา่ ยตรงขา้ มลม้ เหลว
โจรใตซ้ งึ่ เปน็ กองกา ลงั ตดิ อาวธุ อารเ์ คเค. ไมส่ ามารถ สังหารชีวิตทหารนาวิกโยธินซึ่งอยู่ในที่โล่งและถูกโจมตี อย่างฉับพลันได้ทั้งหมดอย่างที่ต้องการ อีกทั้งยังถูก ตอบโตจ้ นแกนนา ซงึ่ เปน็ หวั หนา้ ชดุ เสยี ชวี ติ ไป ๑ ราย และ ได้รับบาดเจ็บอีกจานวนหนึ่ง สังเกตได้จากรอยเลือด ท่ีปรากฏเป็นทางระหว่างการหลบหนี ท้ังที่เป็นฝ่าย ไดเ้ ปรยี บและเปดิ ฉากโจมตกี อ่ น โดยทท่ี หารนาวกิ โยธนิ ไมท่ นั รตู้ วั
แต่เมื่อต้ังสติได้ นักรบแห่งกองทัพเรือทุกนาย ได้ทาการต่อสู้อย่างเด็ดเด่ียวกล้าหาญทั้งท่ีเป็นฝ่าย เสยี เปรยี บอยา่ งมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งการต่อสู้ของพลทหารชลทิตย์ ซงี่ นาวกิ โยธนิ ทกุ นายทอี่ ยใู่ นเหตกุ ารณเ์ ดยี วกนั ตา่ งแสดง ความชื่นชม ยกย่อง และยอมรับเป็นเสียงเดียวกันว่า ทหารหนุ่มผู้นี้คือ “วีรบุรุษ” แห่งบาเจาะ เป็นฮีโร่ใน หวั ใจของเพอ่ื นทหารทกุ คน ทรี่ ว่ มรบเคยี งบา่ เคยี งไหลก่ นั ในวนิ าทอี นั คบั ขนั
เพราะพลทหารชลทิตย์ไม่ได้ยิงต่อสู้กับโจรใต้ เพื่อปกป้องชีวิตของตนเองเพียงอย่างเดียวเท่าน้ัน หาก แต่ยังร้องเรียกเพ่ือนร่วมรบทุกนายเพ่ือปลุกขวัญให้ ทาการต่อสู้โดยไม่ยอมแพ้ อีกทั้งยังตะโกนให้กาลังใจ ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บจากคมกระสุนของฝ่ายตรงข้ามจน
นาวิกศาสตร์ 35 ปีที่ ๑๐๔ เล่มที่ ๗ กรกฎาคม ๒๕๖๔