Page 93 - คุณค่า คุณภาพ คุณธรรม ถอดบทเรียนงานประชุมวิชาการ
P. 93
C1-201
19th HA National Forum
บทส่งท้าย
คนเราทุกคนย่อมมีวันท่ีชีวิตอยู่ในภาวะฉุกเฉิน ไม่สามารถถ่ายทอดความรัก ความสุขให้แก่ผู้อื่นได้ แม้จะคิดว่า “ฉันเกิดมาเป็นหมอ เพื่อเป็นหมอ ฉันเกิดมาเพ่ือถ่ายทอดความสุข” เราไม่สามารถคิดแบบน้ีได้ตลอดเวลาเพราะความเหน่ือยล้าที่ได้รับ อย่างไรก็ตามอย่าให้ความเหนื่อยล้า มาบั่นทอนคุณค่าในตัวเรา มองหาพลังบวกจากงานที่ทา ให้เกิดความรู้สึกที่ดีมีความสุขแล้ว ความท้อแท้จะหายไป กลายเป็นเบิกบาน ดังเพลง ในวันท่ีเธอไม่สบาย
“...อาจเป็นเพียงคนที่ไม่เคยสําาคัญ ท่ีเฝ้ารอคอยให้เธอได้คิดถึงกัน แม้ว่าจะเป็นแค่เพียงช่วงเวลาสั้นๆ ที่เธอนั้นต้องการใครสักคน และต่อแต่นี้ถ้าเธอจะลืมฉันไป ก็ไม่เป็นไร เธอนั้นไม่ต้องแคร์ แค่ฉันได้ทําาด้วยความรัก เพ่ือใครสักคนที่อยากจะดูแล ในวันที่เธอป่วย ในวันท่ีเธอไม่สบาย...”
ข้อค้นพบใหม่ทีไ่ด้จากเรือ่ง
มนุษย์ทุกคนมีศักยภาพมาก แต่บางทีเราไม่เคยดึงมาใช้ เมื่อผู้นาคือผู้เชี่ยวชาญในการดึงศักยภาพมนุษย์ ผู้นาที่ประสบความสาเร็จ ในการใช้ภาษารักเพื่อเพิ่มคุณค่าของคน มาเพ่ิมคุณค่าของงานได้ จึงควรมีศิลปะในการใช้ความรัก และมีความพอเพียง
ปจัจัยแห่งความสาเร็จ
1. เรียนรู้ที่จะรัก
2. ฝึกจัดการความคิดท่ีเข้ามาสอดแทรก 3. มีสติ และความรู้สึกตัว
สถาบันรับรองคุณภาพสถานพยาบาล (องค์การมหาชน) 93
