Page 62 - ÜÇÜ BİR ARADA

ÜÇÜ BİR ARADA

O kadar çok korktum ki kalbim yerinden çıkacak gibi oldu.
Birdenbire servisin kapısı sert bir şekilde açıldı. Serviste
fener vardı. Hemen fenerlerin ikisini aldık ve otlara tuttuk.
Otların arasında iki tane kırmızı gözlü tilki çıktı. Tilkiler
bilinmedik sesler çıkarıyordu. Birdenbire içlerinden biri
servis kapısına doğru atıldı. Servis kapıları menteşelerinden
kırıldı. Arkadaşımla birlikte kapıyı yerine taktık.
İçeridekilere servisten çıkıp tepeden aşağıya doğru
koşmamız gerektiğini söyledik. Herkesin gözlerinde bizleri
onaylayan bir ifade vardı. Üçe kadar saydık ve hep birlikte
aşağıya doğru koşmaya başladık. Tepenin ardında bir köy
vardı. Köy meydanına varınca hep birlikte “Yardım edin!” diye
bağırdık. Tuhaf şeyler oluyordu. Köy kahvesi bu saatlerde

dolu olmalıydı fakat kimse görünmüyordu. Bağırışlarımızın işe
yaramadığını düşündük ve köyde bulunan kütüphaneye doğru
yola koyulduk. Kütüphaneye vardığımızda yerde bulunan
kitaplar dikkatimizi çekti. Kitaplardan birini alıp okuduğum
sırada “Hadi uyan Elif kızım.” diye bir ses işittim. Beni bu
ürkütücü rüyadan annem uyandırmıştı. Evde olduğum için
mutluydum. Anneme sarıldım ve onu öptüm.

Elif BAŞALAN
7/A

Sayfa 62 Hasayaz Ortaokulu