Page 21 - فارسی و نگارش 1
P. 21
هم به حداقل م یرسد .در ضمن لغز شهای مدادی قابل پاک شدن و اصلاح است.
اگرچه دانش آموزان ،برای به دست گرفتن خودکار ،ب یصبرند و به خیال
خودشان ،نوشتن با خودکار برایشان ل ّذ تبخش است؛ ا ّما بعدها که رفتند
در فهرست بدخط‌ها و به اصطلاح ،خ ّطشان خرچنگ قورباغه‌ای شد ،تازه متو ّجه
می‌شوند که این هوس ب ّچگانه ،کار دستشان داده است و مجبورند همه جا با
نوشته‌هایشان بچرخند و آن را گزارش کنند!
نوشتۀ دو
حرف از خودکار م یزدیم؛ خودکار از شأن قلم کاست و دوات را نفی بلد کرد؛ ا ّما
این همة ماجرا نبود .خودکار آفتی شد و به جان مداد افتاد .با خودکار مرثةی مداد
نوشته شد .مداد ،یار دیرینة ما بود.
میان خودکار و مداد ،تفاوت بسیار است .مداد را نرمی بود ،خودکار را درشتی.
مداد با سپیدی کاغذ الفت می گرفت؛ خودکار به پاکی کاغذ چیرگی م یجوید.
آن را شرم و حیا برازنده بود و این را پرده دری در خور است .مدا ِد سیاه ،سیاهی
و سپیدی را در خود داشت .خودکار سیاه را جز سیاهی نیست .مداد اگر به خطا
م یرفت ،امکان محو خطا بود .خودکار اگر بلغزد ،لغزش به پایش نوشته است .مداد
خودنمایی نم ینمود .خودکار ،خودنمایی م یکند و م یفریبد.
اتاق آبی
نوشتۀ سه
عالمی مشغول نوشتن با مداد بود.
کودکی پرسید :چه م ینویسی؟
عالملبخندیزدوگفت:مه مترازنوشت ههایم«،مدادی»استکهباآنم ینویسم.
م یخواهم وقتی بزرگ شدی ،مثل این مداد بشوی!
کودک تع ّجب کرد! چون چیز خا ّصی در مداد ندید!
عالم گفت :پنج خصلت در این مداد هست .سعی کن آنها را به دست آوری.
30
