Page 6 - ใบความรู้ หน่วย 7 -1

รูปที่ 7.10 แสดงลักษณะมุมของฟันเลื่อย
4.3.1 มุมลิ่ม (β) เป็นมุมที่กินเนื้องานและปะทะกับเนื้องาน ทำหน้าที่เช่นเดียวกับคมสกัด คมสิ่ว คม
มีด และคมขวาน ถ้างานแข็ง ต้องการใช้ฟันเลื่อยที่แข็งแรง ฉะนั้นมุมลิ่มควรจะโตเพื่อเพิ่มความแข็งแรง แต่

ถ้างานอ่อนมุมลิ่มจะน้อย เพราะต้องการความคมมาก เช่น มุมลิ่มของมีด เป็นต้น
4.3.2 มุมคาย () เป็นมุมที่ทำหน้าที่คายเศษวัสดุ

4.3.4 มุมฟรีหรือมุมหลบ (α) เป็นมุมที่ลดการเสียดสีระหว่างใบเลื่อยกับชิ้นงาน
5. เทคนิคการใช้เลื่อยมือ
การเลื่อยชิ้นงานให้ขาดออกจากกันเป็นขั้นตอนที่สำคัญ ผู้ปฏิบัติงานจำเป็นต้องมีความรู้ความเข้าใจในการ
เลื่อยให้ถูกต้อง เพื่อให้เกิดความปลอดภัยและชิ้นงานไม่เกดความเสียโดยมีขั้นตอนการปฏิบัติดังนี้

5.1 การใส่ใบเลื่อย ขั้นตอนแรกตรวจตอบใบเลื่อยว่ามีความละเลียดหรือหยาบเหมาะสมกับวัสดุที่จะตัด
หรือไม่ โดยปกติใช้ 18 และ 24 ฟันต่อนิ้ว

รูปที่ 7.11 แสดงลักษณะของใบเลื่อย
5.2 การประกอบใบเลื่อยเข้ากับโครงเลื่อย ให้นำรูของใบเลื่อยใส่เข้าไปในขอเกี่ยวใบเลื่อยทั้งสองข้าง โดย
ให้ฟันของใบเลื่อยชี้ไปข้างหน้าของโครงเลื่อย จากนั้นหมุนเกลียวใบเลื่อยให้ดึง

รูปที่ 7.12 แสดงลักษณะการใส่ใบเลื่อย รูปที่ 7.13 แสดงเกลียวตึงใบเลื่อย