Page 114 - ธรรมะบรรยาย1525

๐๔๗ ธรรมะบรรยาย

ท่านเจ้าคุณ พระราชปัญญาวชิโรดม
๒๑ พฤษภาคม ๒๕๖๔

่
ุ
วันนี้มีผู้เข้าร่วมสวดพลจักรรัตนสูตร ๑,๓๔๕ ทาน สาธุ สาธุ สาธุ สาธ อนุโมทามิ เหลือแค่
๑๕๕ ท่าน เท่านั้นเอง ก็จะถึง ๑,๕๐๐ ก็ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านที่มีจิตกุศล มีจิตเมตตา

ปรารถนาดีอยากจะให้สรรพสัตว์ทั้งหลายในโลกนี้มีความสุขโดยทั่วกัน โดยเฉพาะอมนุษย์ทั้งหลาย

ั้
ที่คิดร้ายต่อมนุษย์ก็ขอให้กลับใจ ได้รับพระธรรมเทศนาที่คณะเราทงหลายได้สวดให้ฟังเรียกว่าเป็น
ค าสอนของพระพุทธเจ้า ต่างคนต่างก็สวด ท่านทงหลายมีเครื่องมือทิพย์อยู่แล้ว ก็สามารถรู้ได้ว่ามี
ั้
ความหมายอย่างไร พระอาจารย์หลวงพ่อ เจ้าประคุณ สมเด็จพระญาณวชิโรดม เคยพูดว่าการสวด

เร่งตอนสุดท้ายนี่มันหมายถึงอย่างไร ทานบอกว่าเป็นการรวมพลัง พลังมันจะรวมได้ก็ต่อเมื่อเรานี่
่
ใจจดจ่อแล้วก็ตั้งมั่นแล้วก็ใส่พลังเต็มที่ มันถึงจะเกิดความรวมเป็นสุดยอด ทีนี้เมื่อเกิดความรวม

เป็นสุดยอดก็เหมือนกับฝนตกห่าใหญ่ลงมาบึ้มบั้ม ๆ ก็ตกกระจายไปทั่ว ถ้าตกติ๊ก ๆ กว่ามันจะเกิด

น้ าไหลหลากมันก็น้อย อย่างเช่น พระพุทธเจ้าเสด็จไปเมืองเวสาลีนั่น ฝนโบกขรพรรษตกลงมา

อย่างหนักเลย หนักมาก ๆ มันจึงชะล้างสิ่งสกปรกออกไปจากเมืองเวสาลีได้ เพราะฉะนั้น ก าลังใจ

ที่เราสวดไปนี้หรือให้ไปนี้ เรียกว่าเมตตาอย่างมาก ๆ กระแสจิตที่พวกเราได้สวดนี้พุ่งกระจายยิ่งไป

ไกล ถ้าหากว่าสวดไม่รวมกันมันก็พุ่งไกล ถ้าหากว่าสวดรวม ๆ กันมันก็ยิ่งพุ่งไปไกลมาก กระแสจิต

มันเป็นพลังงานอันยิ่งใหญ่

มีครั้งหนึ่ง หลวงพ่อได้พูดถึงเรื่อง “พระวักกลิ” พระวักกลิเป็นหนุ่มในเมืองสาวัตถี ได้เห็น

พระพุทธเจ้าแล้วเกิดความรักในพระพุทธเจ้า เรียกว่าผู้ชายเห็นผู้ชายแล้วเกิดความรัก เห็น

พระพุทธเจ้าแล้วเกิดความรักในพระพุทธเจ้า เห็นแล้วงดงามมาก เห็นพระพักตร์และผิวพรรณเกิด

ความศรัทธาเลื่อมใส เวลาพระพุทธเจาบิณฑบาตก็มาแอบดู ในทสุดก็มาบวช ทาอย่างนี้คงไม่ได้เลย
้
ี่

ต้องมาบวช พอมาบวชแล้วก็แอบส่องดูพระพุทธเจ้าอยู่เรื่อย ๆ ท าไมถึงรูปงามขนาดนี้ แอบมองท ี
ี่
ไรมันปลื้มใจ สุขใจปลื้มใจ ดีใจ ทีนี้พระพุทธเจ้าก็ทรงทราบ ก็เสด็จมาทเมืองราชคฤห์ มาประทับอยู่
ที่เมืองเวฬุวัน พระวักกลิทราบวาพระพุทธเจ้าเสด็จก็ตามมา พอตามมาแล้ว พระพุทธเจ้าก็รู้ว่าพระ
่
วักกลิมา พระพุทธเจาก็ตรัสเสียงดัง ๆ “วักกลิมาดูอะไร ร่างกายนี้มันเต็มไปด้วยสิ่งสกปรกโสโครก
้
มาดูท าไม ไม่ไปปฏิบัติธรรม” คงตรัสอย่างนี้ พระวักกลิก็เสียใจ พูดภาษาปัจจุบันก็เรียกว่างอน ก็

๑๑๔