Page 123 - ธรรมะบรรยาย1525

ี่
ปุถุชน ถ้าทาจิตให้ตกต่ ามันก็เป็นร่างกายทเป็นมนุษย์แต่ใจเป็นสัตว์ “ใจเป็นสัตว์” หมายถึงว่า ใจ
มันดุร้าย ปกติสัตว์มันก็ดีอยู่ แต่ว่ามันมีสัญชาตญาณของความเป็นสัตว์ มันจะดุร้ายเสียส่วนมาก

ู้
มันเกิดมานี่มันมีสัญชาตญาณทเกิดมากับมัน “ญาณ” แปลว่า ความร “สัญชาติ” แปลว่า ความรู้
ี่
เกิดขึ้นมาเอง อย่างเช่นมันกลัวภัยก็หลบหนี ถ้ามีการต่อสู้ก็เอาเต็มที่และไม่ค านึงว่าพ่อจะเป็นยังไง

แม่จะเป็นยังไง ลูกจะเสียใจไหม สามีจะเสียใจไหม ภรรยาจะเสียใจไหมมันไม่ได้คิดถึงตรงนั้น ท า

ยังไงจะเอาตัวรอด ทายังไงจะเอาชนะศัตรูได้ ความคิดมันได้แค่นี้ มากกว่านั้นไม่ได้

ท าไมถึงว่าเช่นนั้น เพราะกรรมมันบล็อกไว้ไม่ให้คิดมากกว่านี้ เพราะฉะนั้น พัฒนาสัตว์นี้เป็น

ี่
การพัฒนาทยากมากเพราะใจมันต่ า ตั้งแต่ศึกษามาไม่เคยมีพระพุทธเจ้าองค์ไหนได้สอนให้สัตว์เป็น
พระอริยบุคคลได้เลย เพราะมันสอนไม่ได้ เพราะฉะนั้น จึงมีค าพูดว่า “เวไนยสัตว์” คือมนุษย์นี้

สามารถที่จะแนะน าได้ พร่ าสอนได้ และพาปฏิบัติให้เข้าสู่อริยมรรคอริยผลได้ แต่กว่าจะเข้าสู่ได้

เป็นเรื่องที่ยาก เพราะว่ากิเลสและสิ่งที่ทาให้ตกต่ ามันมากเหลือเกิน เข้าทางตา เข้าทางหู เข้าทาง

ี
จมูก เข้าทางลิ้น เข้าทางกาย เข้าทางใจ เรยกว่า “อายตนะทั้ง ๖” มันเป็นที่เกิดของจุดด า มันเกิด
ยังไง ตาเห็นรูป ถ้าจิตของเราไม่คิดปรุงแต่งมันยากมากที่ควบคุม เมื่อยากมากเราก็ต้องปล่อยตาม

ความนึกคิดที่เห็น เพราะฉะนั้น มันจึงดึงจิตของเราตกต่ าไปเรื่อย ๆ เราไม่มีพลังงานที่จะมาต่อต้าน

เหมือนเราอยู่ในภาวะโรคร้อนหรืออยู่ในภาวะวิกฤติหรืออยู่ในภาวะโรคโควิดระบาด เราไม่

สามารถที่จะหาวัคซีนมาก าจัดโดยตรง ทั่วโลกก็พยายามหาวัคซีน ต่างคนต่างคิด คนที่คิดได้ก็มีไม่กี่

คน เมื่อคิดได้แล้วก็มาฉีดให้คนโน้นคนนี้ บางคนก็กลัวตาย บางคนก็โดนฉีดวัคซีนเข้าไปแล้วตายก็มี

อันนี้คือภูมิต้านทานของคนนั้นไม่เพียงพอหรืออย่างไรไม่ทราบ แต่ว่ามีข่าวว่าคนที่ฉีดวัคซีนตายก็มี

ที่ไม่ตายก็เยอะ ที่มีผลข้างเคียงก็แยะ อันนี้เพราะอะไร ต้องพิจารณาว่าเพราะอะไร ท าไมถึงเป็น

อย่างนั้น

ี่
เพราะฉะนั้น การทเรามาสร้างภูมิต้านทานของจิตของเราไม่ให้มัวหมอง ไม่ให้มืดมน ไม่ให้
ตกต่ า ให้เข้าสู่ความเป็นอริยะ คือให้ห่างไกลจากจิตที่ตกต่ าให้เป็นจิตที่สง “มนุษย์” แปลว่า ผู้มี
ู
จิตใจสูง เราต้องท าให้จิตใจให้มันสูง ยกขึ้น ๆ แล้วก็ตกต่ าลงมาอีก ไม่ใช่สูงได้ตลอด ถ้าสูงได้ตลอด

เข้าสู่ข่ายความเป็นพระโสดาบัน อันนั้นจะไม่ตกต่ าแล้ว ถึงตกต่ าก็น้อยมาก พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า

เข้าขั้นพระโสดาบันแล้วยังมีผิดพลาดบ้าง แต่ว่าน้อย เพราะฉะนั้น การที่พระอริยบุคคลขั้นโสดาบัน

จะเกิดในสัตว์นรก เปรต อสุรกาย ไม่มีทางแล้ว ปิดอบายภูมิได้สนิท นอกนั้นจะต้องเวียนว่ายตาย

เกิด เพราะฉะนั้น เราไม่สามารถทจะควบคุมจิตของเรานี้ไม่ให้ผิดพลาดได้ ไม่ให้บกพร่องได้ ถ้าเข้า
ี่
ิ
สู่อรยบุคคลขั้นโสดาบันแล้วนั่นแหละจึงควบคุมจิตของเราได้ มันจะเกิดความละอายขึ้นมาทันท ี

๑๒๓