Page 157 - ธรรมะบรรยาย1525

์
เมืองราชคฤห์ เมืองใหญ่ ๆ โต ๆ “เรามีกิจที่ต้องท าอยู่อานนทเอ๋ยและที่นั่นเป็นที่เราเคยมรณภาพ
ี่
หรือว่าเคยตายมาแล้ว ๗ ครั้ง ครั้งนี้เป็นครั้งท ๘ และเมืองนั้นเคยเจริญรุ่งเรือง เราเคยเป็นมหาจัก
พรรดิ์ ชื่อว่า “มหาสุทสสนะ” เมืองหงสาวดีในสมัยก่อน เพราะฉะนั้น เรามีหน้าที่จะต้องไปท าอยู่”
ั
เมื่อพระองค์ได้ประกาศอย่างนี้ วันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ า เดือน ๖ ตรงกับวันนี้ พระองค์ก็ปลงอายุ

สังขาร ไม่ใช่พระองค์ไม่รู้ พระองค์รู้จะปรินิพพานที่ไหน เวลาเท่าไหร่ พระองค์รู้ เมื่อรู้แล้วจึง

ประกาศให้ทราบ นี่คือศาสดาเอกของโลก ที่ว่าพระองค์จะได้เสด็จมาท าธุระก็คือ มาโปรด “สุภัทท

ปริพาชก” สาวกองค์สุดท้าย สุภัททะนี่มีความสงสัยมานานแล้ว เขาก็เป็นนักบวชที่มีบุญมีวาสนา

บารมีมามากต่อมากแล้ว แต่ว่าปฏิบัติเลยขั้นรูปฌานไป เรียกว่าเข้าสู่อรูปฌาน เขาก็รู้วามีความสุข
่
เขาก็รู้ว่าเข้าไปแล้วหมดกิเลส เวลาออกจากอรูปฌานมาอยู่ตามปกติ มันก็เกิดกิเลสเหมือนเดิม ก็

เลยเกิดความสงสัยก็ว่าพระอรหันต์มีจริงอยู่หรือ ทาไมถึงเรายังมีกิเลสอย เวลาเข้าไปอยู่ในอรูป
ู่

ฌาน ทาไมมันสบาย สบายเหลือเกิน แต่เวลาออกจากอรูปฌานมาอยู่ปกติ มันก็ยังมีกิเลส มีโลภ มี
โกรธ มีหลง มันยังไงกันแน่ พอได้ทราบข่าวว่าพระพุทธเจ้าจะเสด็จดับขันธ์ปรินิพพานเท่านั้นแหละ

ก็เลยรีบเข้ามากราบถามปญหา
ั
่
ปัญหาของท่านมีอยู่ ๓ ข้อ แต่ขออธิบายข้อเดียว ทานสุภัททะกว่าจะได้เข้าไปก็โดนพระ
อานนท์ห้าม พระอานนท์บอกว่า “ท่านสุภัททะอย่าเข้าไปเลย พระพุทธเจ้าทรงประชวรหนัก

ตอนนี้อย่าไปรบกวนเลย” ขณะที่พระอานนท์กับสุภัททะคุยกัน พระพุทธเจ้าทรงทราบ พระองค์ก็

ั
ตรัสว่า “อานนท ให้ทานเข้ามาเถิด” เมื่อพระอานนท์ได้ทราบพุทธด ารสเช่นนั้นแล้วจึงได้ตรัสกับ
์
่
้
์
พระอานนท์ว่า “อานนทเธอให้สุภัททะเข้ามาเถิด นั่นคือสาวกองค์สุดทายของเรา” พระอานนทจึง
์
ได้อนุญาตให้แก่ท่านสุภัททะ เมื่อท่านสุภัททะเข้าไปกราบทูลพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าตรัสว่า
“พระอรหันต์มีอยู่ในโลก แต่ว่าต้องปฏิบัติตามมรรคมีองค์ ๘” ทานตรัสว่า “ส านักใดก็ตามทมรรค
ี่
่
ี่
ี่
มีองค์ ๘ สมณะท ๑ สมณะที่ ๒ สมณะท ๓ สมณะท ๔ ก็จะมีอยู่ในส านักนั้น ถ้าหากว่าส านักใดไม่
ี่
มีมรรคมีองค์ ๘ ส านักนั้นก็จะไม่มีสมณะที่ ๑ สมณะที่ ๒ สมณะที่ ๓ สมณะท ๔”
ี่
สมณะที่ ๑, ๒, ๓, ๔ หมายความว่าอย่างไร ก็คือ “โสดาปฏิผล สกิทาคามิผล อนาคามิผล

อรหัตผล” นี่คือสมณะท ๑, ๒, ๓, ๔ เพราะฉะนั้น ส านักของเรามีและเธออยากทราบไหมล่ะ
ี่
ู
พระพุทธเจ้าก็รู้ว่าสุภัททะมีพลังจิตแก่กล้าแล้ว แต่ว่าทาจิตให้ไปอยู่ในอรปฌาน มันเลยหลงเป็น

ี่
มิจฉาสมาธิ พระพุทธเจ้าตรัสว่า “เธอเอาจิตลงมาสิ เอามาอยู่ที่ฌานท ๔ ด ารงให้อยู่ตรงนี้ อย่าเพิ่ง
ให้ไปไหน แล้วเมื่อจิตมันฉุกคิดเรื่องอะไร เราพิจารณาถึงไตรลักษณ์ให้ได้ เอาร่างกายนี้ช าแหละ

ออกให้เห็นเป็นไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เป็นยังไง แยกชิ้นส่วนของร่างกายออก มันจะได้

๑๕๗