Page 166 - ธรรมะบรรยาย1525
P. 166
่
เราก็ต้องคิดว่าฝนตกก็เป็นเรื่องของธรรมชาติ แต่การสวดมนต์ต่างหากเลาที่เป็นเรื่องผิด
่
ธรรมชาติ ค าวาผิดธรรมชาติคือเราต้องต่อสู้ เราต้องมีจิตเข้มแข็ง ถึงเวลาสวดมันก็ต้องสวด เราจะ
เอาขี้เกียจไม่ได้ เพราะเราได้สัญญาไว้แล้วว่าเราจะสวดกับวัดเทพเจติยาจารย์ วัดเทพก็พร้อมแล้ว
ี
่
เมื่อพร้อมอย่างนี้ทานทั้งหลายก็ต้องพร้อม เสยงมันอาจจะขาดบ้าง ก็ไม่เป็นไร มันมีหนังสือเราก็
่
อ่านตามหนังสือ พอมีเสียงมาก็สวดตามเสียง ก็เท่านั้นเอง เพราะฉะนั้น ทานทั้งหลายที่ได้มาสวด
มนต์นี่ถือว่าเป็นบุญกุศลอันยิ่งใหญ่ จากว่าจิตของเรามีความปรารถนาอยากให้สรรพสัตว์ทั้งหลาย
ในโลกนี้มีความสุขโดยทั่วกัน เพราะว่าเสียงพุทธมนต์นี้หลวงปู่มั่นท่านก็บอกว่าสามารถแผ่กระจาย
ไปได้หลายพื้นที่ ทานบอกว่าการสวดมนต์ถ้าออกเสียงพอฟังได้มีอานุภาพแผ่ไปได้แสนจักรวาล ถ้า
่
สวดมนต์เช้าเย็นธรรมดามีอานุภาพแผ่ไปได้แสนโกฏิจักรวาล ถ้าสวดเต็มเสียงมีอานุภาพแผ่ไปได้
ตลอดอนันตจักรวาล แม้แต่สัตว์ที่อาศัยใน ๓ ภพ ที่สุดอเวจีในขุมนรก ยังได้รับความสุขเมื่อแว่ว
เสียงพระพุทธมนต์ผ่านลงไป แม้ขณะหรือครู่หนึ่งก็ยังดีกว่าหาความสุขไม่ได้
เพราะฉะนั้น เรามาสร้างบุญกุศลร่วมกัน และก็จะเป็นบุญเป็นวาสนาบารมีให้เราด้วย เขา
เรียกว่า “เมตตาบารมี” เมตตาบารมีนี้ก็คือความปรารถนาดีอยากให้สรรพสัตว์ทั้งหลายในโลกนี้มี
ความสุขโดยทั่วกัน การท าอย่างนี้มันก็ย่อมมีปัญหาอปสรรค อุปสรรคที่มาก ๆ ก็คือตัวเรานี่เอง คือ
ุ
ขันธมาร คือร่างกายของเรานี่คืออุปสรรค ถ้าร่างกายของเราไม่เอื้ออ านวย ปวดนั่นปวดนี่ ปวดหลัง
ปวดเอว ปวดไหล่ แหม ไม่เอาแล้ววันนี้ขอพักผ่อน นั่นแหละ ๆ แพ้มารแล้ว ๆ เราต้องคิดว่า แหม
เราจะท าความดีซะอย่างแล้วปวดก็ทน ถ้าเราตายขณะนี้ก็แย่แน่นอน ต้องคิดอย่างนี้ สวดมนต์
ดีกว่า ลักษณะนี้ สู้หน่อย ถ้าร่างกายของเราดีมันก็มากิเลสมาร หงุดหงิดอีกแล้ว เรองเข้ามาอย่าง
ื่
โน้นอย่างนี้ โอ้ วันนี้อารมณ์ไม่ดีไม่สวดมนต์ดีกว่า เอาละ ๆ นี่คือกิเลสมาร สิ่งที่ทาให้จิตของเรา
ไขว้เขวจากการสร้างบุญกุศล เมื่อได้เวลาแล้ว ๑๙ นาฬิกา มาสวด ต้องอย่างงี้ ถึงจะสามารถชนะ
มารได้
มารมีทั้งหมด ๕ อย่าง แต่วันนี้เอา ๒ อย่างก็พอ ๑) ขันธมาร คือร่างกายของเรานี้เรียกว่าธาตุ
ทั้ง ๔ ดิน น้ า ไฟ ลม ๒) กิเลสมาร คือเรื่องของจิต จิตมันกระวนกระวาย จิตมันท้อแท้ มันหดหู่ อัน
นี้คือกิเลสทั้งนั้น หรือวามารทั้งนั้น มันจะมาขัดขวางเรา เพราะฉะนั้น เราจะต้องสู้ สู้เทานั้นถึงจะ
่
่
ุ
ชนะ ต่อไปนี้ได้เวลากราบบูชาพระรัตนตรัยแล้ว สาธ สาธ สาธ อนุโมทามิ
ุ
ุ
๑๖๖