Page 229 - ธรรมะบรรยาย1525

อุปสรรคไม่มีปัญหาก็ไม่เกิด ถ้าสติปัญญาหาย อันนั้นมารเข้ามาแทรกแล้ว มันจะท าให้เราขี้เกียจ

หงุดหงิด ท าให้เราเบื่อ เซ็ง ท าให้เรากังวล ทาให้เราง่วง หรือไม่ก็ท าให้เราเบื่อ
อันนี้แหละคือมารทั้งนั้น มารมี ๕ อย่าง เช่น “ขันธมาร” คือ ร่างกายเราเป็นเหตุท าให้ปวด

ี่
หลัง ปวดเอว ปวดบ่า ปวดคอ ปวดตา ปวดฟัน สารพัดมารทเกี่ยวกับเรื่องของร่างกาย ถ้าร่างกาย
ของเราไม่เป็นอะไร มันก็เป็นเรื่องของจิตใจ อันนี้ก็คือ “กิเลสมาร” คือ ความเบื่อ ความเซ็ง ความ

ี
หงุดหงิด ความกังวลใจ ความเสยใจ ความอ่อนล้า หรือว่าความขี้เกียจ ความเหนื่อย ความอ่อนล้า
ความท้อแท้ พวกนี้มารทั้งนั้น มันไม่อยากให้เราสวดมนต์ ท าสมาธ เดินจงกรม มันขวางทุกอย่าง โอ้
ิ
ขี้เกียจ ไม่เอาแหละ เหนื่อย โอ้ วันนี้อารมณ์ไม่ดี คือ ไม่ท านั่นแหละ มันคือมารทั้งนั้น มันเข้ามาทาง

จิตใจ ท าให้จิตใจของเราไขว้เขว ถ้าตัดสินใจแล้วว่าเราจะปฏิบัติธรรมสมาธิสัญจรออนไลน์ จะเป็น

อะไรก็เป็นกัน อย่างนี้ถึงจะสู้ได้ สร้างพลังให้มันเกิดขึ้น ถ้าหากว่าเราไม่สร้างให้พลังมันเกิดขึ้นสู้ก็

บอกว่าสู้ ให้พลังมันเกิดสู้เท่านั้น ถึงจะชนะ จึงต้องบอกว่า “แต่ถ้าหากว่าแพ้ ๆ มันก็จะไม่ประสบ

ความส าเร็จ”

ี
ต้องมีความคิดว่าสักวันเราต้องชนะ สักวันเราต้องท าให้ได้ ตอนนี้มันจะได้ ๕ นาท ๑๐ นาท ี
่
ก็ท าไปก่อน เพราะฉะนั้น เราเดินจงกรม ๓๐ นาที ก็ไม่มากเทาไหร่ นั่งสมาธิ ๓๐ นาที เพราะหลวง
ุ
พ่อบอกว่าให้นโยบายว่าทกคนต้องสามารถท าได้ ท่านต้องการให้ทุกคนปฏิบัติได้ จะว่ามากก็ไม่
มาก จะว่าน้อยก็ไม่น้อย ได้ชื่อว่าสมาธิพื้นฐานหลักสูตรครูสมาธิ ก็คือ การสอนตัวเองให้รู้จักท า

สมาธิ สวดมนต์ เดินจงกรม นั่งสมาธิ หรือยืนทาสมาธิทั้งหมดนี้เป็นการฝึก เมื่อฝึกได้แล้ว ฝึกขนาด

ไหน ๖ เดือน หลวงพ่อจึงได้มาเดินธุดงค์ที่ดอยอินทนนท์ เป็นการทดสอบสมาธิพลังเราว่ามากไหม

ที่จะมาเดินข้ามภูเขาลูกนั้นลูกนี้แล้วก็เจอปัญหาอุปสรรค เราจะท้อแท้ไหม วันแล้ววันเล่า ปรากฏ

ว่าทุกรายไม่มีใครตกหล่น นี่ถือว่าพลังจิตดี สะสมมา ๖ เดือน นั่นมันมากพอ แต่เมื่อกลับไปแล้วไม่

ท าสมาธิต่อ มันก็เหมือนกับนางวิสาขาต่อว่าพ่อสามีว่า “กินของเก่า” ถ้ากินของเก่าอยเรื่อย ๆ มัน
ู่
หมดแล้ว ก็จะหมดท่า ทนี้เมื่อโรคภัยไข้เจ็บเข้ามาแทรกซ้อน ที่นี้แหละก าลังใจมันก็จะร่อยหรอลง
ี่
ี่
ไปเรื่อย ๆ แล้วในทสุดก็จะหมดคุณค่ากลับไปเป็นขยะ คนมันเป็นขยะได้คือ “ขยะสังคม” เพราะไม่
ท าประโยชน์ให้ตนเองและส่วนรวมก็เป็นขยะ อยู่ที่ไหนเขาก็ไม่ชอบ ก็อาจจะมีบ้างที่คนชอบ คนท ี่

ไปเก็บขยะก็มีส่วนน้อย แต่คนส่วนมากเขาจะเอาเงิน ทอง เพชร เขาต้องพยายามหา แต่ถ้ามันมีแต่

ขยะ ไม่ใช่มันไม่มีค่า มันมีค่าเหมือนกัน แต่ว่าต้องรวบรวมเยอะมาก ๆ เมื่อขยะมันมาก มันจึงแปร

สภาพไปเป็นเงินทองได้

๒๒๙