Page 310 - ธรรมะบรรยาย1525

ลูกศิษย์ของพระพุทธเจ้าก็ตอบว่า ในโลกนี้สู้พระพุทธเจ้าไม่ได้หรอก อย่ามาพูดเลย อัน

นี้จิ๊บจ๊อยมาก ไม่สนใจ พระพุทธเจ้าเลิศที่สุดในโลกแล้วเป็น “สัพพันพุทธญาณ” คือรู้ทุกอย่าง

่
วังคีสพราหมณ์ของทานสู้ไม่ได้หรอก จริงเหรอ จริง งั้นฉันขอตามไปด้วย อยากจะเรียนมนต์ของ
ู้
ั
พระพุทธเจ้า วังคีสพราหมณ์กับบริวารก็เดินเข้าไปวดเชตวัน พระพุทธเจ้าก็รว่าจะมีผู้มาประลอง
วิชา พระองค์ก็ให้คนไปหาเอากะโหลกศรีษะมา ๕ กะโหลก พอวังคีสพราหมณ์มาใส่ชุดสีแดงเข้ามา

ก็ยืน พอเห็นพระพุทธเจ้าก็ตะลึง พระพุทธเจ้านี่มีรัศมีออกจากพระวรกาย พระพุทธเจ้าก็เรียก

่
วังคีสพราหมณ์ทราบข่าววาท่านนั้นสามารถเคาะกะโหลกศรีษะคนนั้นคนนี้ทราบว่าไปเกิดที่โน้น
ที่นี่ นี่มาทดลองดูนี่กะโหลกศรีษะมีคั้ง ๕ กะโหลกศรีษะ

ี่
วังคีสพราหมณ์มีโอกาสก็ไปเคาะ เคาะกะโหลกอันทหนึ่งป๊อก ๆ เกิดญาณหยั่งรู้ทันที โอ้
กะโหลกศรีษาอันนี้เขาไปเกิดในนรก พระพุทธเจ้าก็ยอมรับเลย ใช่ พระพุทธเจ้ายอมรับเลย สาธุ

บริวารเรียกว่าหางเครื่องก็ดีใจ พระพุทธเจ้ายังยอมรบ พวกหางเครื่อง พวกกองเชียร เอ้าทดลอง
ั
์
กะโหลกศรีษะที่สอง เคาะอีกป๊อก ๆ ญาณหยั่งรู้เกิดขึ้น กะโหลกศรีษะอันนี่ ดวงวิญญาณเขาไปเกิด

ในสวรรค์ พระพุทธเจ้ายอมรับอีก ใช่ พวกกองเชียรดีใจใหญ่เลย เอ้ากะโหลกที่สามก็เคาะอีกป๊อก
์
์
ๆ คนนี้ไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน อู้ฮู ดีใจอีก พระพุทธเจ้าก็รับรองอีก ใช่ กองเชียรเอาใหญ่ล่ะดีใจ
ใหญ่ เพราะพระพุทธเจ้ายอมรับขนาดนี้ กะโหลกศรีษะที่ห้า ที่นี้ก็เคาะป๊อก ๆ ญาณทื่อเลยทีนี้

ญาณคือความรู้พิเศษมองไม่เห็น ติดตามไม่เห็นว่าดวงวิญญาณอันนี้ไปเกิดที่ไหน ไม่รู้มืดตึ้บเลย ไม่

์
สามารถจะหยั่งรู้ได้ พระพุทธเจ้าตรัสถามว่า “วังคีสพราหมณท่านรู้ไหม” “ไม่รู้พระเจ้าข้า” “เธอ
อยากรู้ไหม” “อยากรู้พระเจ้าข้า” “ถ้าอยากรู้จะต้องมาเรยนกับเรา” “ผมอยากเรยนครับ” “ถ้า
ี
ี
ี
อยากเรยน เธอต้องไปสวดมนต์กับวัดเทพเจติยาจารย์นะ” อันนี้ประโยคแทรกนะ ทีนี้พระพุทธตรัส
ว่า ถ้าเธออยากเรียนจริง ๆ มนต์นี้จะไม่สอนให้แก่ฆราวาส จะสอนให้แก่พระเท่านั้น เธอต้องบวช

พระ เธอบวชพระเราจะสอนให้ วังคีสพราหมณ์ก็มีความแอมบิชชั่นใหญ่ ๆ มีความทะเยอทะยาน

อยากจะได้เป็นเจาโลก โอ้โฮ ถ้าเราเรียนมนต์กับพระพุทธเจาแล้วนี่ เราจะเป็นเจ้าโลก เราจะมี
้
้
ชื่อเสียงโด่งดัง สามารถหาเงินหาทองได้เต็มที่เลย กีรีบบอกบริวารว่าฉันจะไปบวชกับพระพุทธเจ้า

์
ี
ิ
ขอเรียนมนต์สักอาทิตย์หนึ่ง บรวารทั้งหลายก็คิดว่าอาจารยของเราไปเรยนมนต์คงไม่เกินอาทิตย์
สองอาทิตย์ ก็เลยไปบวช พอบวชแล้วพระพุทธเจ้าก็ให้มนต์ มนต์ของพระพุทธเจ้าก็คือ อาการ ๓๒
หนึ่งอาการสมาธิเป็นอย่างนี้ บอกกรรมฐานให้ก่อน เกศา โลมา และก็ไล่อาการสามสิบสองท่านไป

สาธยายอยู่ประมาณสักอาทิตย์สองอาทิตย์ เพอน ๆ ก็ถาม เรียนจบหรือยัง ยังไม่จบ
ื่

๓๑๐