Page 312 - ธรรมะบรรยาย1525

สะสมพลังจิต” เมื่อบริกรรมมากเข้า ๆ พลังจิตก็จะซึมซับเข้าสู่จิตของเรา ก็เหมือนเราเขียน ก.ไก่

เขียนแล้วเขียนอีก ซ้ าแล้วซ้ าอีก ซ้ าแล้วซ้ าอีก ซ้ าแล้วซ้ าอีก ในที่สุด ก.ไก่ ก็จะเกิดขึ้นที่จิตของเรา

ู้
เช่นเดียวกันกับการบริกรรมพุทโธ ๆ หมายถึงผู้ร พุทโธหมายถึงผู้ตื่น พุทโธหมายถึงผู้เบิกบาน จิต
ของเราเมื่อว่าพุทโธ ๆ มากเข้า ๆ ก็จะเกิดตัวรู้ขึ้นมา ตัวรู้นี่แหละจะมีพลานุภาพก็เลยกลายเป็นสติ

ั
พละ “สติพละ” คือ สติมันมีก าลง เมื่อมีก าลังมันก็สามารถเตือนเราได้ ก็จะเตือนว่าเราก าลังพูดผิด
ั
เดือนว่าเราก าลงดูถูกคนอื่น เดือนว่าคุณก าลังอิจฉาคนอื่น เตือนว่าคุณก าลังจะท าร้ายคนอื่น เมื่อ

เตือนแล้วเราก็ไม่ทา นั่นคือสติมีก าลัง สามารถที่จะยับยั้งไม่ให้เราด่าคนอื่น สามารถที่จะยับยั้งไม่ให้
เราดูถูกคนอื่น สามารถที่จะยับยั้งไม่ให้อิจฉาคนอื่น นี่คือสติมีก าลัง

เพราะฉะนั้น การบริกรรมพุทโธ ๆ ก็จะท าให้จิตของเราเป็นผู้รู้ เป็นผู้ตื่น เป็นผู้เบิกบาน รู้จัก

ตัวเองมากขึ้น เมื่อเรารู้จักตัวเองมากขึ้น เราก็สะสมในสิ่งที่ดี ๆ ทพระอาจารย์หลวงพ่อทานบอกว่า
ี่
่
ี่

การทาสมาธิคือการสะสมพลังจิตพลังจิต ทเราสะสมทุกวัน ๆ โดยการสวดมนต์ โดยการนั่งสมาธ ิ
โดยการแผ่เมตตา มันก็จะแปรสภาพไปเป็นบุญ วาสนา บารมีให้แก่เราข้ามภพข้ามชาติ

ในวันนี้ เราทั้งหลายได้พร้อมใจกันเพื่อที่จะสวดพระอภิธรรมถวายแด่ท่านเจ้าประคุณ สมเด็จ

์
พระญาณวชิโรดม หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร อันเป็นพ่อแม่ครูบาอาจารยที่เราเคารพนับถือและอีก
ประการหนึ่ง ท่านทงหลายก็สามารถนึกถึงญาติพี่น้องของเราที่ล่วงลับไปแล้ว บางคนเสียชีวิตกับ
ั้
โรคโควิด มันท าให้มองหน้ากันก็ไม่ได้ มันท าให้ห่างเหินจากญาติพี่น้อง ต้องไปอยู่ที่โรงพยาบาล

สนาม เมื่อละอัตภาพไปแล้วคือตายแล้ว ก็ไม่สามารถที่จะไปดูกันได้ เจ้าหน้าที่ต้องจับ คนที่ละ

่
สังขารหรือวาตายนั้นเข้าถุงมิดชิด อย่างดีหน้าตาก็ไม่ให้เห็น แม้เจ้าหน้าที่เองก็ปิดหน้าตามิดชิด
อย่างดี เพื่อไม่ให้เชื้อโควิดมันกระจายเข้าสู่หรอว่าติดซึ่งกันและกัน เพราะฉะนั้นโรคโควิดนี้มัน
ื
อันตรายมาก เรามองไม่เห็น การมองไม่เห็นใช่ว่าไม่มี นี่แหละคือตัวอันตรายสิ่งที่มองไม่เห็นคือ

อันตรายสุด ๆ ไม่รู้ว่าจะมาทางไหน

่
ี่
เพราะฉะนั้น ท่านทั้งหลายญาติพี่น้องของเราที่ล่วงลับไปแล้ว ทานก็นึกถึงเรา ทเป็นพี่เป็น
น้อง เป็นสามี เป็นภรรยา เป็นลูก เป็นพ่อของเรา เป็นแม่ของเราท่านละไปแล้ว ก็นึกถึงผู้ที่เกี่ยวข้อง

ก็คือญาติพี่น้องนี่แหละ เมื่อไหร่หนอเขาจะท าบุญให้เรา เรามาร่วมกันสวดพระอภิธรรมอุทิศให้แก่

ญาติพี่น้องของเราที่ล่วงลับไป อย่าท าให้ทานเหล่านั้นว้าเหว่ ขาดความอบอุ่นเลย เรายังนึกถึงความ
่
ดีของท่านที่สั่งสมไว้และก็มอบให้แก่เรา แต่ท่านได้ละสังขารไปแล้วเรายังมีชีวิตอยู่ ยังมีความทรง

่
จ าว่าท่านคือพ่อ คือแม่ คือสามี คือภรรยา คือลูกของเรา ได้ละไปแล้วก็นึกถึงความดีที่ทานเหล่านั้น
ท าไว้ให้แก่เรา

๓๑๒