Page 330 - ธรรมะบรรยาย1525

๑๓๒ ธรรมะบรรยาย

ท่านเจ้าคุณ พระราชปัญญาวชิโรดม
๑๐ กรกฎาคม ๒๕๖๔

เจริญพรทุก ๆ ท่าน วันนี้วันที่ ๑๐ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๖๔ วันนี้เป็นวันหยุดหรือว่าวันเสาร์

ี่
การทเราทั้งหลายได้อยู่ในโลกอันเต็มไปด้วยภัยพิบัติ ไม่ว่าอยู่ที่ไหนในโลกนี้ก็ได้ทราบข่าวว่าโควิด
ระบาด โควิดสายพันธุ์นั้น โควิดสายพันธุ์นี้ หลายประเทศก็มีการฉีดวัคซีนป้องกันไว้ ก็ปลอดภัยใน

ระดับหนึ่ง หลายท่านก็ยังไม่ได้ฉีดวัคซีน การที่โรคระบาดนี้เป็นการเตือนให้เรากลับมามองดูตัวเอง

เราจะใช้ชีวิตอย่างสะดวกสบายเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว เพราะภัยนั้นก าลังคืบคลานเข้ามา

็
ใกล้ตัวเราทุกขณะ เมื่อเปนเช่นนี้ ต่างคนต่างระมัดระวังภัยอันอาจจะเกิดขึ้นกับญาติพี่น้อง เกิดกับ
สามี เกิดกับภรรยา เกิดกับลูกหรือว่าเกิดกับคุณพ่อคุณแม่หรือว่าญาติพี่น้องของเรา เพราะฉะนั้น

ต่างคนก็ต่างระมัดระวังภัยที่มองไม่เห็น แล้วก็เป็นภัยที่ร้ายแรงมาก ๆ ถ้าหากว่าเราไม่ป้องกัน ไม่

ระมัดระวัง เมื่อภัยมาถึงคนใดคนหนึ่งแล้ว มันจะน ามาซึ่งความเศรา น ามาซึ่งความท้อแท้ และมัน
้
ี
ี
จะน ามาซึ่งความเสยใจ สุดท้ายก็พลัดพรากจากกันไป ในเที่ยวนี้ก็จะเสยใจอย่างมาก ๆ เลย
เพราะฉะนั้น การที่โรคระบาดเกิดขึ้นนี้เตือนให้เราได้รู้จักว่าเราต้องใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง

เมื่อเรารู้จักใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังนั้นเป็นสิ่งที่ดี อย่างโซเชียลเขาก็บอกว่าให้อยู่ห่างกันสัก ๒ เมตร

เราก็ต้องรักษาระดับให้ได้ และขณะเดียวกันเราก็ต้องใส่หน้ากากป้องกันไว้ เหมือนกับอาตมานี่ก็ใส่

ิ
หน้ากากป้องกันไว้ แม้จะอยู่กับพระด้วยกันเราก็ป้องกัน แม้ว่าจะเป็นวธีทางใดก็ตาม เพื่อให้เกิด
ความปลอดภัย เรามีชีวิตอยู่นี้มันดีแล้ว อย่าต้องเจ็บป่วยไข้เลย ถ้าหากว่าเจบป่วยไข้ขึ้นมาแล้วจะ
็
่
อยู่ด้วยกันล าบากแล้ว เขาจะต้องพรากหรือวาจะต้องแยกพวกเราไปอยในที่อันปลอดภัยหรือว่าไป
ู่
อยู่ในโรงพยาบาลสนาม บริเวณนั้นอาจจะมีผู้คนที่ป่วยเป็นจ านวนมาก อาจจะไม่สะดวกสบาย

เหมือนอยู่ทบ้าน เพราะฉะนั้น โรงพยาบาลดี ๆ เขาอาจจะไม่รับ เพราะว่าท่านเหล่านั้นคือตัว
ี่
อันตราย เขาจะว่าอยางนั้น เพราะฉะนั้น ต่างคนต่างรักษาชีวิตของตัวเอง รักษาสุขภาพของตัวเอง
่
แล้วก็พยายามดูแลใส่ใจตัวเองให้มาก นั่นคือทางร่างกาย

ส่วนทางด้านจิตใจเราก็หวนกลับคืนมานึกถึงค าสอนของพระพุทธเจ้าที่ว่า “อัตตาหิ อัตตโน

นาโถ” ตนแลนั้นแหละเป็นที่พึ่งของตน คือตัวเรานั่นแหละเป็นที่พึ่งของตัวเรา ที่พึ่งหมายความว่า

พึ่งผู้รู้ ผู้รู้คือผู้ที่จะเตือนเราว่าเรามีชีวิตวันหนึ่ง ๆ นั้นโชคดี แต่วันพรุ่งนี้มันจะเป็นยังไง มันจะติด

๓๓๐