Page 84 - ธรรมะบรรยาย1525

อย่างไร มันจะไม่เกิดความถูกต้องได้อย่างไร นี่คือการฝึกฝนแล้วความอดทนก็จะมา สติปัญญาก็จะ

เกิดขึ้น

่
เราท าอะไรทุกอยางก็ย่อมมีอุปสรรคมาขัดขวางไม่ว่าท าดีหรือทาไม่ดี เพราะฉะนั้น ไม่ต้อง
หวั่นไหว ปัญหาและอุปสรรคมีทั่วโลก ไม่ใช่มีเฉพาะประเทศไทย ไม่ใช่มีเฉพาะตัวเรา คนที่ไม่

ปัญหาและอุปสรรคไม่น่าจะมีในโลกนี้ เพราะฉะนั้น คนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก็เจอปัญหามาแล้ว แต่เขาก็สู้

การสู้นี้นั่นแหละคือทดสอบสติปัญญาจนนาทีสุดท้าย เพราะฉะนั้น คนเราอย่าท้อแท้เลยเมื่อเจอ

ปัญหาและอุปสรรค ก็อย่าหวั่นไหวเลย คิดว่าเป็นเรื่องธรรมดา ใคร ๆ ก็มีปัญหาและอุปสรรคทั้งนั้น

แหละ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ต้องคิดว่าปัญหาและอุปสรรคมาทดสอบสติปัญญาของเรา ทดสอบ

ความอดทนของเรา ทดสอบความรู้ของเรา ทดสอบความพากเพียรของเรา ทดสอบเรื่องสมาธิของ

ี
เราด้วย ด้วยเหตุนี้ การฝึกฝนทีละเล็กทละน้อย ไม่ว่าสวดมนต์ ไม่ว่าเดินจงกรม ไม่ว่านั่งสมาธิ ไม่ว่า
สวดมนต์ ล้วนแล้วเป็นการฝึกฝนหรือว่าทดสอบความอดทนของเรา ทดสอบสติปัญญาของเรา

ทดสอบการมีสมาธิของเรา เราจะมีสมาธิสั้นหรือสมาธิยาวอยู่ทการฝึกฝน คนเราจะมีความรู้มาก
ี่
ความรู้น้อย อยู่ที่การฝึกฝนเล่าเรียนศึกษาหาความรู้อยู่บ่อย ๆ

ี
ในพระพุทธศาสนา จึงแบ่งออกเป็น ๒ ประเภท คือ ๑) คือศึกษาตามต ารับ ต ารา เรยกว่าผู้ท ี่
ู้
เป็น “เสขบุคคล” นั่นคือ “เสขบุคคล” คือบุคคลที่ต้องศึกษาหาความรอยู่เรื่อย ๆ แม้ได้บรรลุพระ
โสดาบันแล้วก็ยังศึกษาต่อ ศึกษาได้พระสกิทาคามี ก็ยังศึกษาต่ออีก ได้พระอนาคามีแล้วยังศึกษา

ต่ออีก ได้พระอรหันต์ถึงจะจบการศึกษา ส่วนอันที่ ๒) เรียกว่า “อเสขบุคคล” ไม่ต้องศึกษาอีกแล้ว

เพราะว่าการศึกษามันจบลงแล้ว จบในที่นี้หมายถึงว่า “จิตของท่านนั้นหลุดพ้น” จากการท าให้จิต

ั้
่
หงุดหงิด จิตเบื่อ จิตเซ็ง จิตวุ่นวาย จิตขุ่นทั้งหลายทงปวง ไม่ท าให้จิตของทานกลับมาตกต่ าอีก คือ
จิตหลุดจากอุปกิเลส ที่จะท าให้จิตมันต่ าลงมา คือเข้าสู่วงโคจรของความเป็นอรหันต์ คือผู้ห่างไกล

ห่างไกล ไม่ใช่ห่างไกลธรรมดา ห่างไกลโน้น ไกลยิ่งกว่าดาวอังคารอีกน่ะ ดาวอังคารก็ยังไม่มีคนไป

เลย ดาวอังคารก็มีแต่ยาน อะไรท านองนี้ มันก็ไปแค่นั้น ยังไม่มีคนไป สักวันหนึ่งคนก็ไปถึง

เหมือนกัน นี้ก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของสติปัญญาของแต่ละท่านที่ฝึกฝนหาความร ทดสอบอยู่
ู้
เรื่อย ๆ ล้มเหลวไม่รู้สักกี่ครั้ง ร้อยครั้ง พันครั้ง หมื่นครั้ง แสนครั้ง ก็ล้มเหลวไป แต่เราไม่หยุด สัก

วันหนึ่งมันต้องประสบผลส าเร็จ

เพราะฉะนั้น การปฏิบัติธรรมะไม่ว่าจะมากจะน้อย ก็ปฏิบัติไปเถอะ สวดมนต์มาก สวดมนต์

น้อย ก็สวดไปเถอะและในขณะนี้เป็นการสวดเพื่อให้เป็นขวัญและก าลังใจแก่ตัวเองและคนอื่นด้วย

เพราะว่าวิกฤติที่เกิดขึ้นในโลกนี้ ไม่ใช่เฉพาะประเทศไทยเรียกว่าทวโลก เรียกว่า “โรคโควิด” หรือ
ั่

๘๔