Page 185 - ธรรมะบรรยาย2564

ธรรมะบรรยาย ๐๗๔

ท่านเจ้าคุณ พระราชปัญญาวชิโรดม

๑ มิถุนายน ๒๕๖๔

เจริญพรทุก ๆ ท่าน วันนี้เป็นวันที่ ๑ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๖๔ เป็นยังไงบ้างหนอ สบายดีกัน

ไหม ถ้าบอกว่าสบายก็สบาย แต่ว่าออกไปข้างนอกไม่ได้ สบายกายแต่ใจกังวล บางคนก็เครียด

กลุ้มใจ งานก็ไม่มีทำ เงินที่ได้สะสมมาก็หร่อยหรอลงไป บางคนก็วิตกจริต คำว่าวิตกจริต หมายถึง

กลัวสารพัดกลัว กลัวโรคภัยไข้เจ็บจะมาถึงตัวเอง โรคโควิด ภรรยาก็กลัวสามีจะเป็น สามีก็กลัว

ภรรยาจะเป็น กลัวลูกก็จะเป็นกลัวใคร ๆ ที่จะมาติด วิตกจริตมาก ก็เลยทำให้เครียดนอนไม่หลับก็

มี รู้ไหมว่าโรคภัยไข้เจ็บนี่มันเป็นเรื่องเตือนสติของเรา ถ้าหากว่าเราไม่นึกถึงว่าโรคภัยไข้เจ็บมันจะ

มาถึงเราไง เราจะประมาท เมื่อประมาทแล้วโรคภัยไข้เจ็บมาถึงตัวเราก็เดือดร้อนกันใหญ่ ที่ว่า

เดือดร้อนกันใหญ่ เพราะว่าเราไม่ใช่หมอ ไม่ใช่พยาบาล เราก็จะต้องเข้าไปโรงพยาบาล ค่ายาก็แพง

ค่าโรงพยาบาลก็แพง เดือดร้อนกันใหญ่ เงินที่สะสมไว้ก็มาจ่ายค่าหมอ ค่ายาค่าโรงพยาบาลหมด

หายป่วยแล้วเงินมันก็หมด เมื่อเงินหมดก็จะคิดหนัก ก็ต้องไปหางานทำอีก เพราะทำงานหนักก็ป่วย

อีกแหละ ก็เข้าโรงพยาบาลอีก เงินที่หามาได้แทนที่จะได้มาใช้จ่ายอย่างอื่น ก็ไปให้หมอหมด ไปให้

โรงพยาบาลหมด ก็ดูแลกันไป

โรคโควิดที่ระบาดอยู่ทุกวันนี้ เป็นสัญญาณบอกให้พวกเราทั้งหลายเข้าใจว่าร่างกายนี้เราควร

จะดูแลรักษาให้ดี ถ้าเจ็บป่วยขึ้นมาแล้วมันเดือดร้อนอย่างที่กล่าวไปแล้ว ถ้าป่วยเฉพาะเราก็ดี คน

อื่นไม่เดือดร้อนก็ด้วยดีมาก ๆ แต่มันพ่วงสามี พ่วงภรรยา พ่วงลูก พ่วงพ่อ พ่วงแม่ พ่วงเพื่อน ๆ พ่วง

ไปหมด แล้วทรัพย์สินของเราที่หามาได้ ก็ต้องไปจ่ายค่าหมอ ค่ายา ค่าโรงพยาบาล ถ้าเราคิดได้

หมั่นดูแลตัวเอง โรคที่มันเกิดขึ้นมาให้เป็นการเตือนสติว่าทุกคนต้องหันไปกลับมาดูแลสุขภาพให้

มาก ถ้าหากว่าเราไม่ดูแลสุขภาพให้มาก พอเวลาเราติดเชื้อขึ้นมาแล้ว เราก็ไม่รู้ว่าติดมาจากใคร

เมื่อไม่รู้มันก็มาติดถึงญาติพี่น้อง ครอบครัวของเรา สู่บ้านก็เหมือนกับเป็นปกติ ที่ไหนได้ติดเชื้อโรค

มาแล้ว มาแพร่เชื้อให้แก่ครอบครัวของตัวเอง สามีออกไปข้างนอกเข้ามาก็เอาติดภรรยา ภรรยา

ออกไปข้างนอกก็เอามาติดสามี ติดลูก ติดพ่อ ติดแม่ ติดทั้งครอบครัว เกิดคลัสเตอร์กับครอบครัวนี้

แล้ว อันนี้ก็เป็นเหตุให้เราต้องเตือนตัวเองเวลาจะออกไปข้างนอก ต้องระมัดระวัง เวลาเข้าบ้านก็

ี
ต้องล้างมือล้างเจลหรือว่าทำความสะอาดให้เรยบร้อย หลายคนก็บอกว่าโลกนี้ไม่น่าอยู่ หลายคนก็

๑๘๕