Page 41 - Yazın E Dergi

seni böyle görünce” deyince yavaşça sandalyesinden
kalktı. “Anne. Gel. Evimize gidelim.” Dedi. Ondan sonra her
gün çok daha iyi piyano çalmak için çalıştı. Uyumadı bazen.
Sırf kendini bilmiş birinin söylediği bir söz yüzünden. Ona
bu konuda elimden geldiği kadar yardım ettim. Ve bana
“Bir gün herkesin önünde piyano çalmak istiyorum.” dedi.

Mahcup hissediyordum. Acaba burada piyano çalsa aynı
muameleyi görür müydü? Kalbi kırılsın istemiyordum.
Onun üzgün olması annesini çok üzüyor. Ve ikisi de üzülsün
istemem. “Çalabilirim” dedi. Ne yani? Duymuş olamazdı
her halde. Yok, yok duymadı. Nasıl duysun ki? “Hazır
hissediyorum” dedi. “Korkma, insanlar hep böyle. Kendileri
başaramayınca, başkaları da başaramasın isterler. Sen
söylemiştin bunu bana” dedi. “Evet. Ben söyledim. Ama...”
dedim. “Ama mı? Ama yok. Çok çalıştım ben. Engelleri
çalışarak aşarız öyle değil mi?” dedi. “Öyle” dedim. “Hadi.
O kadar yolu sırf martılara simit atmak için gelmedik
değil mi?” dedi. “Peki. Madem engeller kalktı diyorsun”
dedim. “Engeller her zaman vardır” dedi. “O zaman sizi
piyanonuzun başına alalım.”

Mehmet piyanonun başına geçti. “Bana inanıyor musun?”
dedi. Heyecandan sesi titriyordu, elleri de öyle. “Sana
o kadar çok inanıyorum ki bunu anlatamam” dedim.
Mehmet ayak seslerinin azaldığını fark edince “Bestemin
adı *ENGELSİZ*” dedi. Ne yani? Kendi bestesini mi
yapmıştı? Parmaklarını piyanonun özerinde gezdirdi. Derin
bir nefes aldı ve ellerinin titremesi durana kadar bekledi.
Piyanoya doğru eğildi ve çalmaya başladı. Sanki yıllardır
piyano çalıyormuşçasına kendinden emin bir biçimde
çalıyordu. Sesi duyan herkes Mehmet’in başına toplandı,
kameralarıyla Mehmet’i çekmeye başladılar. Sokak
müzisyenleri de müzik aletleriyle Mehmet’e eşlik ettiler.

İnsanlar Mehmet’e hayran gözlerle bakıyordu. Mehmet
ellerini piyanodan çekmeden insanlar alkışlamaya
başladılar. “Bir daha! Bir daha!” sloganları ve giderek artan
alkış sesleri Mehmet’i mutlu etmişti. Beni de öyle. Umut
etmiş, çok çalışmış ve başarmıştı Mehmet. “*ENGELSİZ*”
diye tekrarladı. Alkışlar daha da yükseldi. Ve Mehmet
geceye bir söz bıraktı

“ENGELLER ENGELSİZLER İÇİNDİR”

Seden AKTOPRAK-9/E

40