Page 10 - Egitimci_yazar_projesi_KASIM_2024_SAYI_1

YAZILARIMIZ

Çocuk Gelişimi

BEP’NIN ÖZEL EĞİTİM İLE İLİŞKİSİ

Baver GÜCÜM

Çocuk Gelişimi Bölümü

Özel gereksinimli birey; diğer akranlarına göre gelişim süreci farklı olan bireylerdir. Bu bireyler kendi
ayakları üzerinde durabilmesi için gerekli ve zorunlu desteğe ihtiyaç duyarlar. Dil gelişimi, motor gelişimi ve
diğer gerekli gelişimler için aile, akraba, komşu, arkadaşlar dışında, eksik olduğu alanla ilgili alanında iyi olan
Özel Eğitim Hocalarından destek almalıdır. Kaynaştırma yöntemine hazır olmayan özel gereksinimli bireyler
için Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı gereklidir. Bu programın en başında gözlem ve analiz yapılarak bireyin
yeterlilik ve eksiklikleri göz önüne alınarak Eğitsel performans düzeyi göz önüne alınarak bir program ve eğitim
hazırlanır. Eğitime başlangıç zamanı iyi bilinmelidir. Çünkü birey için yıllık hedef bırakılır ve bu yıllık süreç
içinde değerlendirmeler yapılır. Birey için direkt yıllık hedef doğrultusunda bir başarı veya tamamlama durumu
söz konusu değildir.

Bilgi aktarımının ve gelişimin ilerlemesinde en önemli etkenlerden biri de materyaldir. Elde bulunan
materyaller kullanılarak etkili yöntemler bulunmalıdır. Bireyin eksik olduğu alanda eğitimci etkili olamıyorsa;
hangi alanda eksikse (fizyoterapist, psikolog, özel eğitim hocası vb.) bireyin olumlu bir sonuç verebilmesi için

destek alabilir. Eğitimcinin aynı zamanda istediği başarıyı geç elde etmesi veya edememesinin eğitime
yansımaması için psikolojik veya farklı şekilde destek almalıdır. Analiz ve gözlem sonuçları olduğu gibi aileye
anlatılmamalı ve evde de gelişime katkı sağlayacak programlar tasarlanmalıdır. Gelişim sürecinde bireyin yaşı ve
çevresi de etkilidir. Kritik yaş dönemini (2-3 yaş) geçmiş çocukların gelişim ve eğitim süreci biraz daha yavaş
ilerler. Özel gereksinimli bireyler eksiklik değil anlamlı farklılıktır.

Dil yaşamın bir parçasıdır. İletişime geçmekten çok doğru iletişim kurmaya özen göstermeliyiz. Çocuklar
çevrenin iletişim ve hareketlerini taklit ederek yaşarlar. Bu sebeple normal gelişim gösteren ve özel gereksinimli
bireylerin dil, iletişim ve hareketlerinin doğru ve iyi olması gerekir. Özel gereksinimli olan bireyleri gelişim
farklılıklarından dolayı ayrıştırmayıp ötekileştirmememiz gerekmektedir. Toplumda her zaman bir yerleri olması
gerekmektedir. Bir çocuğun ötekileştirilmesi sadece o çocuğun değil, ailesinin ve çevresinin de olumsuz
etkilenmesine sebep olur. Objektif bakacak olursak eğer aslında hepimiz farklıyız. Tarzlarımız, zevklerimiz,
sevdiklerimiz, sevmediklerimiz, tuttuğumuz takım, savunduğumuz ideoloji ve daha birçok alanda farklılarımız
var. Bu farklılıklara saygı duymamız en temel tepkimiz olmalıdır. Herkes siyah olsa beyazın önemi kalmaz.

Veyahut beyaz! Beyaz kendini en güzel siyahta belli eder. Senden olmayan farklı olanı sevip sayacaksın ki
kendine ve çevrene olan saygın artsın. Her çocuk özeldir. Kelebeklerin çocuklardan daha uzun yaşadığı bu
yüzyılda çocuklara daha çok sarılmalı, onları daha çok sevmeli, onları daha çok korumalıyız. Güzel günler
göreceğiz çocuklar...
10