Page 23 - 6c kitap

bile artık beni ürkütüyordu. Üstelik market çıkmaz bir
sokaktaydı.
Markete giderken arkama döndüm arkamda adam
yoktu. Derin bir oh çektim. Bunca zaman boşuna
korkmuşum diye düşündüm. Rahatlamıştım. Artık eskisi
gibi dilediğim yere gidebilirdim.
İki gündür vücudumda hissettiğim gerginlik yok
olmuştu. Kendi kendime tebessüm ettim. Tekrar önüme
döndüğümde adam önümdeydi. Kalp atışlarım hızlanmış,
kanım çekilmişti. O andaki hâlimle sadece bayıldığımı
hatırlıyorum. Gözümü açtığımda gözümde beyaz bir ışık
vardı. Dört tarafı gri boyalı bir odadaydım. Çok
korkuyordum.

(3.Bölüm)

Önümde bir tabak yemek ve sandalyenin altında
bir mum vardı. Çok ama çok korkuyordum. Odada
pencere yoktu sadece bir kapı vardı.
Yavaşça kapı açıldı ve içeriye o adam girdi.
Yüzünde garip bir maske vardı. Odaya elinde bir tepsiye
koyduğu yiyeceklerle girdi ve tepsiyi bırakıp gitti. Adam
kapıyı kilitleyince yurt dışındaki anne ve babamı
düşünmeye başladım. 4 Nisan günü anne ve babamın
geleceğini biliyordum. İkisini de çok özlemiştim. Onların
beni göremeyince ne kadar telaşlanacaklarını da tahmin
edebiliyordum. Çok acıkmıştım. Yapacak bir şey yoktu
güç kazanıp hemen buradan kurtulmalıydım.
Odanın bir köşesine bırakılan yemeği yemeye
karar verdim.Yedikten sonra derin bir uykuya daldım.

~ 20 ~