Page 28 - 6c kitap

süre göremeyeceğimizi eski evimizde tadilat olduğunu
ve artık burada yaşayacağımızı söyledim.

Birkaç gün evden çıkmadık üçüncü günün
sabahı su bulmak için evden ayrıldık. Karnımız
acıkmıştı, ormanda biraz yol aldıktan sonra patikanın
kenarında temiz kalmış bir dereden su bulduk.
Çantamdan mataramı çıkardım ve su depolamaya
başladım. O sırada çantamdaki bazı elmaların
çürüdüğünü fark ettim. Sonra yanımdaki ağaçtan elma
toplamaya başladım.

Eve geri döndük. Elimizdeki yemeklerden
birkaçını akşam yemeği olarak yedik. Dışardan araba
sesleri geliyordu. Pencerenin kenarından baktığımda
arabanın kaza sırasında gördüğüm araba olduğunu fark
ettim. Bizi camdan görmemeleri için yatağın altına
saklandık. Kardeşim ağlamaya başladı. Kısa bir süre
sonra evin içine yayılan duman kokusunu fark ettim. Ev
yanıyor, yangın giderek büyüyordu. Ahşap kapılar
tutuşmuş, dumandan göz gözü görmüyordu. Kardeşimi
alıp dışarı doğru yönelecekken kardeşimin bacağına
çatıdaki tahta parçası düştü parçayı kaldırmaya çalıştım
ama çok ağırdı. Ateşler hızla yayılıyordu. Camı kırdım
ve kendimi dışarı attım. Kardeşim alevler içinde
kalmıştı. Yanan eve bakıyordum. Kardeşimin çıkması
için dua ediyordum.Ama o hâlâ çıkmamıştı.

Her şeyimi kaybetmiştim. Şimdi gerçekten
kimsesiz ve ormanda tek başıma kalmıştım bir ağacın
altında oturup ağlamaya başladım. Belki on dakika, belki
bir saat geçmişti ama yüreğimdeki acı geçmemişti.

~ 25 ~