Page 30 - 6c kitap

Bir ağaç kovuğu bulup oraya saklandım. Kızın
çok korktuğu gözlerinden belliydi. Bob, kızın ellerini
ben de ağzını çözdüm. Kızı çözdükten sonra hemen
oradan uzaklaştık.

Kızın ismi Luna’ydı. Benimle yaşıttı. Ona neler
yaşadığını sordum. Luna, yaklaşık bir ay önce ailesi ile
kampa geldiğini ve bu adamın onu kaçırdığını söyledi.
Konuşurken birçok ortak noktamızın olduğunu fark
ettim. Onun da ailesi yoktu.

Akşam saatleri olmaya başlamıştı. Oturup ağacın
altında yiyecek bir şeyler bulup atıştırdık. Artık sağlam
bir plan yaparak ormanın çıkışını bulmamız gerektiğine
karar verdik. Yaklaşık dört saat bir çıkış yolu aradık ve
sonunda bir otoyola ulaştık.

Oradan geçen bir kamyonun arkasına atladık,
meyve kasalarının arasına saklandık. Bir süre yol
aldıktan sonra kamyonu süren adam kendi evine
gelmişti. Adam arabadan inince Bob’un havlama
seslerini duydu ve arkada bizi gördü. Şaşkın gözlerle
bize bakıyordu. Bizim bitkin hâlde olduğumuzu görünce
yargılamadan yardım etmek istedi.

Ona güvenmekten başka çaremiz yoktu. İçeriye
geçtik. Bize yemek ve su verdi. Olanları anlatmaya karar
verdik. Adam, ağzı açık bir durumda anlattıklarımızı
dinledi. Polise haber vermemiz gerektiğini söyledi. Ama
ben kimseye güvenmeyeceğimizi söyledim. Siyah
arabalı, tehlikeli adamlar bizi bulmamalıydı. Adam bir

~ 27 ~