Page 167 - TH Edition Ver3
P. 167
165
ถึงแล้วซึ่งความเป็นผู้เลิศด้วยลาภ/ เจว – ด้วย+นั่นแล/ ยสคฺคปฺปตฺโต – เป็นผู้ถึงแล้วซึ่งความเป็นผู้
เลิศด้วยยศ/ จ – ด้วย/ วชฺชิคาเม. – ที่วัชชีคาม/
ตสฺส – อันเขา/ สตฺตวตปทานิ – วัตรบท ๗ ประการ/ สมตฺตานิ – ให้ครบถ้วน/ สมาทินฺนา
นิ – เป็นอันถือสมาทานแล้ว/ โหนฺติ – ย่อมเป็น/
ํ
‘ยาวชีว – ตลอดชีวิต/ อเจลโก – เป็นคนเปลือย/ อสฺสํ – พึงเป็น/ น – ไม่/ วตฺถํ – ซึ่งผ้า/
ปริทเหยยํ – พึงนุ่งห่ม/
ฺ
ํ
ยาวชีว – ตลอดชีวิต/ พฺรหฺมจารี – เป็นผู้ประพฤติพรหมจรรย์/ อสฺสํ – พึงเป็น/
น – ไม่/ เมถุนํ – อันเป็นของคนคู่/ ธมฺม – ซึ่งธรรม/ ปฏิเสเวยฺยํ – พึงเสพ/
ํ
ํ
ํ
ยาวชีว – ตลอดชีวิต/ สุรามํเสเนว – ด้วยสุราและเนื้อสัตว์+เท่านั้น/ ยาเปยฺย – พึงด ารง
ชีพ/
ํ
น – ไม่/ โอทนกุมฺมาสํ – ซึ่งข้าวและขนมกุมมาส (ขนมสด)/ ภุญฺเชยฺย. – พึงกิน/
ปุรตฺถิเมน – ทางทิศตะวันออก/ เวสาลึ – แห่งกรุงเวสาลี/ อุเทนํ – อุเทน/ นาม – ชื่อว่า/
เจติยํ – เจดีย์/ ตํ – ซึ่งเจดีย์นั้น/ นาติกฺกเมยฺยํ – ไม่+พึงล่วงเกิน/
ิ
ทกฺขิเณน – ทางทศใต้/ เวสาลึ – แห่งกรุงเวสาลี/ โคตมกํ – โคตมกะ/ นาม – ชื่อว่า/ เจติยํ
– เจดีย์/ ตํ – ซึ่งเจดีย์นั้น/ นาติกฺกเมยฺยํ – ไม่+พึงล่วงเกิน/
ปจฺฉิเมน – ทางทศตะวันตก/ เวสาลึ – แห่งกรุงเวสาลี/ สตฺตมฺพํ – สัตตัมพะ/ นาม – ชื่อ
ิ
ว่า/ เจติยํ – เจดีย์/ ตํ – ซึ่งเจดีย์นั้น/ นาติกฺกเมยฺยํ – ไม่+พึงล่วงเกิน/
ิ
อุตฺตเรน – ทางทศเหนือ/ เวสาลึ – แห่งกรุงเวสาลี/ พหุปตฺตํ – พหุปุตตกะ/ นาม – ชื่อว่า/
ุ
เจติยํ – เจดีย์/ ตํ – ซึ่งเจดีย์นั้น/ นาติกฺกเมยฺย’นฺติ. – ไม่+พึงล่วงเกิน’ดังนี้/
โส – เขา/ อิเมสํ – เหล่านี้/ สตฺตนฺนํ – ๗ ประการ/ วตปทานํ – ซึ่งวัตรบททั้งหลาย/
สมาทานเหตุ – เพราะเหตุแห่งการสมาทาน/ ลาภคฺคปฺปตฺโต – เป็นผู้ถึงแล้วซึ่งความเป็นผู้เลิศด้วย
ลาภ/ เจว – ด้วย+นั่นแล/ ยสคฺคปฺปตฺโต – เป็นผู้ถึงแล้วซึ่งความเป็นผู้เลิศด้วยยศ/ จ – ด้วย/ วชฺชิ
คาเม. – ที่วัชชีคาม/
๑๒. “อถ – ล าดับนั้น/ โข – แล/ ภคฺคว – ดูก่อนภัคควะ/ สุนกฺขตฺโต – นามว่าสุนักขตตะ/
ั
ลิจฺฉวิปุตฺโต – ลิจฉวีบุตร/ เยน – โดยทิศใด/ อเจโล – นักบวชเปลือย/ กฬารมฏฺฏโก – ชื่อ
ว่ากฬารมัชฌกะ/ เวเตนุปสงกม; – โดยทิศนั้น+เข้าไปหาแล้ว/ อุปสงฺกมิตฺวา – ครั้นเข้าไปหาแล้ว/
ิ
ฺ
อเจลํ – กับนักบวชเปลือย/ กฬารมฏฺฏกํ – ชื่อว่ากฬารมัชฌกะ/ ปญฺห – ซึ่งปัญหา/ อปุจฺฉิ. – ได้
ํ
ถามแล้ว/
ตสฺส – แก่เขา/ อเจโล – นักบวชเปลือย/ กฬารมฏฺฏโก – ชื่อว่ากฬารมัชฌกะ/ ปญฺห – ซึ่ง
ํ
ปัญหา/ ปุฏฺโฐ – ถูกถามแล้ว/ น – ไม่/ สมฺปายาสิ. – สามารถแล้ว/
ฺ
อสมปายนฺโต – เมื่อไม่สามารถ/ โกปญฺจ – ซึ่งความโกรธ+ด้วย/ โทสญฺจ – ซึ่งความขัด
เคือง+ด้วย/ อปฺปจฺจยญฺจ – ซึ่งความไม่แช่มชื่น+ด้วย/ ปาตฺวากาสิ. – ได้กระท าให้ปรากฏแล้ว/
