Page 89 - MPFS Diwali E-Magazine 2022
P. 89

े
                                                 े
                                   र ग रना
                                             ु
                                   - रश्म लकतुक    े






                            ु
            वनळ्ा नभातून खरावतो                                गि्गत अथवा वावटळी परी
            अनह य ग य ना म्रतो मिला                            सांि सकाळी वेळी अवेळी
                  े
                      े
                            ू
                                                                                 ू
            नाही कसे मी म्र तािला                              अलगि मिला उिलन न्ावे
                            ू
            नाही कसे मी म्र तािला                              कठ ते ही ना मिला ठावे
                                                                 ु
                                                                  े
            दिवस रातीच्ा ममलन समयी                             ताच्ा सगे मीही रमावे
                                                                       ं
              े
            य ना माझ्ा ममठीत ववलयी                             ववश्ात हे अत्स्तत् ववरावे
                   े
              े
             य ग य ना म्रतो मिला                               अत्स्तत् हे ताच्ात ववरावे
                            ू
            नाही कसे मी म्र तािला
                                                        े
             वनळ्ा सागरात ही तो असतो लाटांवर आंिोळत यतो
            णक्वतिावर िल नेतो म्रतो

            मोह अनावर मग मि होतो
            कधी वाऱयाच्ा णशळत घुमतो
                              े
            कधी पाव्यािा सूरही होतो

                   ु
                          ं
            कधी फलांच्ा गधी वसतो
              े
            य ग य ना हासत म्रतो
                  े
            नाही कसे मी म्र तािला
                            ू
                  े
            य ग य ना म्रतो मिला
              े
             दकती अिून मि िालायाि   े
            मलाही ताच्ासवे िायि   े

            परतु वेड स्वप्नि ठरते
               ं
                    े
            हातातून ते बोट वनसटत े
                 े
            थकल मी, हे िीवन ओझे
              ु
            कठवरी दकती वाहू र कसे
                              े
            तेव्ा मग तो होतो साथी
                                                                            े
                                                                                   ू
            भार मनीिा घेतो माथी                                           श्या पुळजकर
               ं
                    े
            परतु वाट हे थांबावे
            तानेि ना आता यावे
   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93   94