Page 54 - 385-67 สถาบันบำบัด P.10

บทนํา
ยาเสพติดเป็นปัญหาสําคัญที่ก่อให้เกิดผลเสียทางด้านเศรษฐกิจ สังคม บุคคล ครอบครัว ชุมชน และ ประเทศชาติ ที่มีแนวโน้มที่จะขยายตัวมีความรุนแรงมากขึ้น จากผลการจับกุมคดียาเสพติดของ สํานักงานตํารวจแห่งชาติในปีงบประมาณ พ.ศ. 2563 สามารถจับกุมคดียาเสพติดทั้งหมด 324,552 คดี ผู้ต้องหา 33,856 คน และยาเสพติดที่มีปัญหามากที่สุดยังเป็นยาบ้าและยาไอซ์ ปีงบประมาณ 2563 ประเทศ ไทยมีผู้เข้ารับการบําบัดรักษายาเสพติดในระบบข้อมูล บสต. จํานวน 180,483 คน ยาเสพติดที่มี การแพร่ระบาดมากที่สุดคือยาบ้าร้อยละ 77.9 ไอซ์ ร้อยละ 9 ผู้ป่วยส่วนใหญ่เป็นเพศชาย ร้อยละ 90 กลุ่มอายุ ระหว่าง 20-24 ปี ร้อยละ 23.7 และยังพบว่า กลุ่มผู้เสพยาเสพติดมีพฤติกรรมการใช้ยาหลายชนิดผสมกัน หรือจนเกิดอาการรุนแรงยากต่อการรักษามีอาการทางจิตประสาทมากขึ้น (อังกูร ภัทรากร และคณะ, 2564) รัฐบาลได้กําหนดนโยบาย และกลยุทธ์ทั้งเชิงป้องกันแก้ไขปัญหาระหว่างภาครัฐและท้องถิ่นชุมชนโดยมี มาตรการในด้านการป้องกันเฝ้าระวังบําบัดแก้ไขและฟื้นฟูผู้ป่วยแบบองค์รวมในมุมมองที่เปลี่ยนจากผู้เสพ เป็นผู้ป่วย ซึ่งประเทศไทยมีการพัฒนาต้นแบบการบําบัดในชุมชนมาอย่างตอ่ เนื่อง และสรุปว่ารูปแบบของ การบําบัดรักษาที่ใกล้บ้านภายในชุมชน โดยชุมชนมีส่วนร่วมนั้นให้ผลมากที่สุด โดยมีการบูรณาการกับทุกภาคส่วน เชื่อมโยงกับหน่วยบริการ ระดับปฐมภูมิ มุ่งเน้นบุคคล ครอบครัว ชุมชนมีส่วนร่วมเชื่อมโยงกับระบบบริการอื่นๆ เพื่อส่งต่อให้ผู้ป่วยได้รับการดูแลอย่างเหมาะสม รวมถึงการขับเคลื่อนโดยมีแผนการจัดระบบบริการสุขภาพ ภายใต้หลักการเครือข่ายบริการไร้รอยต่อในรูปแบบของการพัฒนาระบบบริการที่เชื่อมโยงตั้งแต่ระบบ ระดับปฐมภูมิ ทุติยภูมิ ตติยภูมิ โดยมีการพัฒนาระบบส่งต่อภายในเครือข่ายเพื่อให้เกิดการดูแลประชาชน โดยสร้างการเข้าถึงบริการของประชาชนได้อย่างทั่วถึง เป็นธรรม และลดความเหลื่อมล้ํา ซึ่งกระทรวงสาธารณสุข ได้นํานโยบายการบําบัดรักษาและฟื้นฟูผู้ป่วยยาเสพติดโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนเข้ามาเพิ่มเป็นทางเลือก ของการบําบัดรักษาร่วมด้วย ทั้งนี้สถาบันบําบัดรักษาและฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติดแห่งชาติบรมราชชนนี ได้จัดทํา โครงการพัฒนาระบบการบําบัดฟื้นฟูโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน (Community-based treatment) ที่เป็น มาตรการสากลที่มุ่งเน้นการให้ชุมชนมีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหายาเสพติดด้วยการร่วมใช้ทรัพยากรในชุมชน กับองค์ความรู้ทางสาธารณสุขมาดูแลจัดการแก้ไขปัญหาจากยาเสพติดตามบริบทของพื้นที่ การเสริมพลังใน ชุมชนด้วยมาตรการดังกล่าวก่อให้เกิดรูปแบบการดูแลผู้เสพผู้ติดยาเสพติดในชุมชน ที่มีการบูรณาการระหว่าง ระบบบริการสุขภาพภาครัฐและระบบบริการทางสังคมที่มีอยู่ ด้วยความร่วมมือระหว่างชุมชน ผู้บังคับใช้ กฎหมายผ่านกระบวนการของการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอําเภอ (พชอ.) ที่เน้นให้ผู้เสพผู้ติดยาเสพติดเข้าถึง บริการทางสุขภาพได้มากขึ้น ได้รับการสนับสนุนทางสังคมที่เหมาะสม มีการส่งต่อในกระบวนการรักษาจากชุมชน สู่สถานบริการเฉพาะทางอย่างไร้รอยต่อ ส่งผลกระทบทางบวกในการใช้ทรัพยากรสุขภาพที่มีอยู่อย่างเหมาะสม (Health economy) และทําให้เกิดความสมดุลทางเศรษฐกิจสังคม (Socioeconomic) ได้อย่างยั่งยืน โดยมี นโยบายให้โรงพยาบาลธัญญารักษ์ภูมิภาคได้ดําเนินโครงการทุกแห่งตั้งแต่ปีงบประมาณ 2563 เป็นต้นมา
52