Page 17 - คู่มือการปฏิบัติทางการเกษตรดีที่เหมาะสมสำหรับยางพารา
P. 17
13
ี
็
ภาพท 7 ต้นยางทเปนโรคราสชมพู
ี่
ี่
โรคใบรวงไฟทอปธอรา
่
่
ี
ิ
ท าความเสยหายแก่ต้นยางทั้งยางเล็กและยางใหญ โดยเข้าท าลายได้ทั้ง แผ่นใบ ก้านใบ ก่ง
ี่
ั
็
ื่
ี
่
้
ก้านทเปนสเขียว ฝกยางและหน้ากรด ผลผลตยางจะลดลงเมอใบยางรวงมากกว่ารอยละ 20 และจะลดลงมาก
ี
ิ
้
่
ุ
้
ิ
ขึ้นตามความรนแรงของโรคหากรวงมากกว่ารอยละ 75 จะท าให้ผลผลตลดลงรอยละ 30-50
ั
่
้
ุ
์
๋
การปองกันและก าจัดโรคโดยการบ ารงรกษาสวนยางให้สมบูรณ ด้วยการใสปุยตาม
ี
้
ิ
ค าแนะน า เพื่อสรางความทนทานต่อภาวะวิกฤตการระบาดของโรค จัดการสวนยางให้โล่งมอากาศถ่ายเทได้
้
ี
ี
ิ
ี
่
ิ
่
ี
่
ื
สะดวกเพือลดความเสยงเช้อราท าให้เกดโรคบรเวณหน้ากรด หากมใบยางรวงมากกว่ารอยละ 50 ควรหยุดกรด
หรอลดความถในการกรดลงเนองจากผลผลตลดลงมากและเพื่อปองกันอาการเปลอกแห้ง ชวงปลายฤดฝน
้
ื
่
ู
ื
ี่
ิ
ื่
ี
่
ิ
ควรเรงใสปุยบ ารง หากสวนยางมภาวะน ้าท่วมขังเปนเวลานาน ควรงดการใสปุยทุกชนดจนกว่าต้นยางฟนตัว
๋
็
ี
่
๋
ุ
่
ื้
่
ต้นยางเล็กทเร่มแสดงอาการตายจากยอด ให้ตัดยอดต ากว่ารอยแผลประมาณ 5 เซนตเมตร
ิ
ี
ิ
่
