Page 4 - Green Yellow Rainbow Kind Mental Health Poster

Μέσα από αυτές τις αναλυτικές καταγραφές πληροφορούμαστε: τον αριθμό και
τα ονόματα των Ελλήνων κατοίκων των εν λόγω έντεκα οικισμών (οι δύο είναι
δίδυμοι: Λογγάς 1 και 2, Τσιούκα Αρβανιτών και Τσιούκα Βλάχων), τα
εκτρεφόμενα ζώα, ήτοι πρόβατα, χοίροι, αλλά και μελίσσια, καθώς και τα
παραγόμενα τότε σ’ αυτούς γεωργικά προϊόντα, ήτοι σιτάρι, κριθάρι, κάνναβη
και λινάρι.

Υπήρχε ακόμα και ένας ειδικός «φόρος εγκληματιών και γάμων», ο οποίος
επιβάλλεται με ενιαία φορολογία. Επίσης υπήρχε και η σπέντζα, η οποία ήταν
χρηματικός φόρος που εισέπρατταν οι σπαχήδες από τους εγκατεστημένους
στα φέουδά τους Χριστιανούς χωρικούς και ο οποίος ήταν ανάλογος με την
έκταση και την ποιότητα του καλλιεργούμενου εδάφους αλλά και την
οικογενειακή κατάσταση του φορολογουμένου.

Ως προς τον πληθυσμό των αναφερομένων οικισμών, όπως αυτός συνάγεται
από τον αριθμό των φορολογουμένων στον καθένα από αυτούς,
διαπιστώνουμε ότι, σε σύγκριση με τον σημερινό, αλλά και από το 1881 και
εξής, έχουν σημειωθεί σημαντικές αυξομειώσεις. Το 1454/55 πρώτη ήταν η
Τσιούκα Αρβανιτών (Γήλοφος) με 62 οικογένειες, με δεύτερο τον Κονισκό με
60 οικογένειες, τρίτη την Τσιούκα Βλάχων (χειμαδιό μάλλον Σαμαριναίων
Βλάχων) με 53 οικογένειες, και τέταρτο το Φλαμπουρέσι με 48 οικογένειες, ενώ
στην ακμή τους (απογραφή 1961) η Σμόλια (Αγρελιά) ήταν πρώτη με διαφορά
(1.280 κάτ.), το Μαυρέλι ήταν δεύτερο (1.055 κάτ.) και τρίτη η Νέα Τσιούκα
(Φωτεινό) με 935 κατοίκους. Στην τελευταία απογραφή (2011) όλοι οι οικισμοί
παρουσιάζουν σημαντική μείωση, σχεδόν ερήμωση, ενώ η Συκιά είναι
ακατοίκητη (απογραφές 2001 και 2011). Η Παλιά Τσιούκα (Γήλοφος) το 1961
είχε μόλις 192 κατοίκους.

Το 1754 το χωριό είχε 29 οικογένειες σύμφωνα με τα κατάστιχα της μονής
Βαρλαάμ των Μετεώρων όπου και ανήκε το χωριό(Κατάστιχο 225 . σελίδα
191,192 της μονης Βαρλαάμ)
Το 1756 είχε 30 οικογένειες ,το 1758 36 οικογένειες (κατάστιχα 226,230) και το
1765 είχε 42 οικογένειες(κατάστιχο 236 της μονής Βαρλαάμ).
Το 1820 σύμφωνα με τον κώδικα της Τρίκκης(Τρικάλων) είχε 18 σπίτια
σύμφωνα με τον Ν.Γιαννούλη( κωδ.130)
Το 1880 είχε 144 χριστιανούς κατοίκους.(Ι. Κοκίδης οδοιπορικά 199 σελίδα)
Το φθινόπωρο του 1881 απελευθερώθηκε η Θεσσαλία και τα σύνορα της νέας
Ελλάδας φτάσανε μέχρι τον Αϊ-Λια της Τσιούκας
Με την απελευθέρωση της Θεσσαλίας το 1881 η συνοριακή γραμμή διαίρεσε
τον οικισμό και την κτηματική περιουσία σε δυο μέρη. Τ ο ένα τμήμα (Παλαιά
Τσιούκα) έμεινε στην Οθωμανική επικράτεια και το άλλο πέρασε στην ελληνική
γη όπου κάποιοι κάτοικοι του χωριού οι οποίοι φαίνεται είχαν από πριν
βοσκοτόπια και καλύβες ίδρυσαν την νέα Τσιούκα , 1882. Το χωρίο αυτό δεν
ήταν στη σημερινή τοποθεσία αλλά πιο νοτιότερα όπου εκεί υπήρχαν πηγές
και ρυάκια με νερό.
Σύμφωνα με μαρτυρίες των τότε κατοίκων και επειδή υπήρχαν κάποιοι
αδικαιολόγητοι θάνατοι και κάποια άσχημα όνειρα (Αν δεν φύγετε από την
τοποθεσία θα χαθείτε όλοι) οδήγησαν τους κατοίκους στη σημερινή τοποθεσία.
Η νέα Τσιούκα μετονομάστηκε σε Φωτεινό το έτος 1963.
Το 1886 το<<πτωχών χωρίον τσιούκα>>είχε 40 οικογένειες<<ζώσας εν
καλύβας>>(Ν.Σχινάς οδοιπορικά τεύχος Α-Β , 21-102)
Το 1882 η Τσιούκα υπαγόταν στην επισκοπή των Σταγών.Απο το 1882-1896