Page 171 - รายงานวิจัยน้ำทะเล_Neat
P. 171

161



                       4. ผลของการแก้ไขปัญหา
                                  4.1 การเปลี่ยนแปลงทางด้านกายภาพและชีวภาพ
                                      การปักแนวไม้ไผ่จะสามารถสลายพลังงานคลื่น ชะลอกระแสคลื่นลมในช่วงฤดูมรสุม
                       ให้มีความรุนแรงที่ลดลงเมื่อพัดมาถึงฝั่งส่งผลให้ต้นไม้สามารถยึดดินจนเจริญเติบโตได้และยังท าหน้าที่

                       ในการดักตะกอนดินและตะกอนทรายที่พัดมาจากทะเลและดักเมล็ดพันธุ์แสมที่ลอยน้ ามาติดบริเวณ
                       เขื่อนสามารถงอกเจริญเติบโตต่อไปได้ ท าให้พื้นที่หลังเขื่อนไม้ไผ่มีการเปลี่ยนแปลงจากเดิมที ซึ่งเป็น
                       พื้นที่ลุ่มเริ่มกลายเป็นเนินตะกอนเลนจากการตกตะกอน ต้นไม้ปุาชายเลนหลังแนวเขื่อนเจริญเติบโต
                       กลายเป็นต้นใหญ่และสามารถต้านทานแรงคลื่นลมจากทะเลได้เป็นอย่างดี

                                      การเพิ่มอัตรารอดของต้นไม้หลังแนวเขื่อน ชาวบ้านตระหนักดีอยู่แล้วว่าไม้ไผ่มีอายุ
                       การใช้งานไม่ยาวนานมากนัก แต่ถ้าหากสามารถเพิ่มปริมาณต้นไม้บริเวณหลังแนวเขื่อนไม้ไผ่สามารถ
                       เป็นแนวปรากฏการณ์ทางธรรมชาติช่วยลดการกัดเซาะชายฝั่งได้และลดแรงลมแรงคลื่นจากทะเลได้
                       อย่างถาวร โดยผลหลังจากการปักเขื่อนไม้ไผ่แล้วทางชุมชนช่วยกันปลูกต้นไม้  (ต้นแสมเนื่องจากมี

                       รากที่แพร่ออกกว้างและทนความเค็มได้ดี) บริเวณหลังเขื่อนซึ่งพบว่าต้นไม้ที่ปลูกมีอัตรารอดประมาณ
                       ร้อยละ 80-90 ซึ่งต่างจากก่อนที่จะมีเขื่อนไม้ไผ่ที่ไม่สามารถปลูกต้นไม้ได้เนื่องจากคลื่นมีความรุนแรง
                       จะท าให้ต้นไม้หลุดลอยไปตามกระแสคลื่นมีอัตรารอดที่น้อยมาก  จึงเป็นวิธีการปลูกต้นไม้โดยวิธีการ

                       ทางธรรมชาติ ซึ่งจะมีอัตรารอดที่สูงมาก
                                      ความหลากหลายของระบบนิเวศสัตว์น้ า  เนื่องจากเมื่อมีการสร้างเขื่อนไม้ไผ่ได้
                       ส่งผลให้เกิดตะกอนเลนเพิ่มขึ้นส่งผลให้มีปริมาณสัตว์น้ าเพิ่มขึ้นในพื้นที่  ทางชุมชนได้สังเกตเห็นว่า
                       บริเวณดินเลนจะมีหอยมาอาศัยอยู่ นอกจากนี้ความเปรี้ยวของไม้ไผ่เมื่อถูกแช่น้ าจะล่อปลาเข้ามา
                       ในช่วงน้ าขึ้นซึ่งชาวบ้านสามารถวางอวนจับปลาได้  ซึ่งชาวบ้านสามารถเก็บมาเป็นอาหารกลายเป็น

                       แหล่งอาหารใกล้ชุมชน
                                  4.2 การเปลี่ยนแปลงทางด้านเศรษฐกิจและสังคม
                                      ชาวบ้านมีความหวังว่าคงไม่ต้องย้ายบ้านหนีปัญหาชายฝั่งที่ถูกกัดเซาะ ท าให้ไม่

                       ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการย้ายที่อยู่อาศัย ซึ่งอดีตชาวบ้านหลายหลังที่ต้องย้ายบ้านถึง 2-3 ครั้ง นอกจากนี้
                       ชาวบ้านยังมีรายได้จากการมีทรัพยากรสัตว์น้ าเพิ่มขึ้นทั้งหอยนางรมและปลาชนิดอื่นๆ ที่เข้ามาอาศัย
                       หลังแนวกันคลื่น
                       5. ปัจจัยความส าเร็จ/ปัจจัยความล้มเหลว

                                  5.1 ผู้บริหารองค์การบริหารส่วนต าบลสองคลอง ซึ่งได้แก่ นายก และรองนายกองค์การ
                       บริหารส่วนต าบลสองคลอง รวมถึงก านันและผู้ใหญ่บ้านที่ให้ความส าคัญและได้ตระหนักถึงปัญหาการ
                       กัดเซาะชายฝั่ง จึงได้ให้การสนับสนุนงบประมาณในการท าแนวเขื่อนหิ้ง โดยบรรจุในแผนพัฒนาสามปี
                       และด าเนินงานต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน

                                  5.2 การมีส่วนร่วมของประชาชนในพื้นที่มีความสามัคคีและพร้อมเพรียงกันร่วมมืออย่าง
                       เต็มที่กับองค์การบริหารส่วนต าบลสองคลอง ในการด าเนินโครงการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
                       รวมถึงปัญหาการกัดเซาะชายฝั่ง อาทิเช่น ชาวบ้านและหน่วยงานอนุรักษ์ต่างๆ ได้พยายามช่วยกันน า
                       ต้นไม้ปุาชายเลน เช่น ต้นล าพู แสมด า โกงกาง  เป็นต้น มาปลูกท าเป็นปุาชายเลนในโอกาสส าคัญ

                       ต่างๆ อย่างต่อเนื่อง แต่ก็ไม่ประสบผลส าเร็จ  เพราะต้นไม้ที่น ามาปลูกไม่สามารถต้านทานความแรง
   166   167   168   169   170   171   172   173   174   175   176