Page 74 - LCWLIFE13-TR

anne - mam
Canay BAHŞİ ILGIN Aile İçi İletişim Koçu Family Communication Coach canayilgin@gmail.com
“Kızım hadi, oğlummm hadi.... Hadi ama aaa hadi!”
Çocuklarımızla iletişim kurarken “hadi” kelimesi ile baş- layan bu ifadeleri ne kadar sık kullanıyoruz farkında mısı- nız? Peki, neden bu kadar sık bu kelimeyi kullanıyoruz daha önce hiç düşündünüz mü?
Kendi hayatlarımıza dönüp baktığımızda hep yetiştirme- miz gereken işler var. Anne - Baba olarak hep bir acele hep bir telaş içindeyiz. Yapılması gereken yemekler, toplanması gereken odalar, yıkanması gereken çamaşırlar derken, işleri yetiştirme kaygısıyla daha sabırsız bireylere dönüşüyoruz.
Bizden daha yavaş biri ile karşılaştığımızda başlıyor “ha- di”ler hava da uçuşmaya... Özellikle, çocuklarımıza karşı daha sabırsız oluyoruz. Onların da bizim gibi hızlı olmalarını ve daha hızlı hareket etmelerini bekliyoruz. Oyalanmadan yemek yemelerini, giyinmelerini bekliyoruz. Oysaki onların hayatlarının bir ritmi bir düzeni var. Yeni yeni öğrenmeye, yapmaya başladıkları şeylerde ne kadar hızlı olabilirler ki.
“HADİ”LEYEN ANNE BABALARA
TO MOTHERS AND FATHERS SAYING ALWAYS “COME ON”
“Come on girl, come on boy.... Oh come on! Come on!”
Do you realize how often we use these expressions that start with the word “come on” when we communicate with our children? Well, why are we using this word so often, have you ever thought of it before?
When we look back at our own lives, there are always works we need to complete. As parents, we are always in a hurry. When we make food, tidy the rooms, wash the clothes, we change into more impatient individuals with the concern of completing the works.
When we meet someone who is slower than us, we begin to say “come on”... Especially, we are more impatient to- wards our children. We expect them to be as fast as we are and move faster. We expect them to eat and dress with- out wasting time. Whereas, their lives have a rhythm and an order. How fast they can be in the things they learn and they start doing newly.
72