Page 33 - LCWLIFE4-TR

Sabah erkenden kalktım. Alelacele, ekmek peynir at- tım ağzıma. Bu arada, dün hiçbir şey yiyemedim; uyuya- kalmışım. Midem de bulanıyor!
Yemem lazım; ama nasıl?
İş yerine geldim. Abur cubur gitmiyor; öğleyi bekle- dim. Kurt gibi açım; ama yiyemiyorum. “Yiyeceğin gün- ler de gelecek.” dediler. Şu durumda, hiç sanmıyorum! Öğle yemeğinde kızarmış köfte vardı. Kokusundan ye- medim, biraz çorba, biraz yoğurt... Açım, yiyemiyorum! Bir yandan da endişe duyuyorum, bebek büyümezse, beslenmezse diye... Akşam yine aynı dertler, koşuştur- maca... “Neler yapabilirim acaba?” derken, “Şirkette di- yetisyenimiz var!” dedim ve kafa karışıklığım bitti! Bana önerileri şöyle oldu:
Çalışma hayatında hamilelik, belki de kadının başar- mak zorunda olduğu en zor sınavı. Çünkü, ev ve iş yaşan- tısı devam ederken, hem kendi hem de bebeğin sağlığını korumalı. Hamileliğin belirtileri ve mide bulantıları baş- larken, bununla nasıl baş edeceğiz? Acaba, yalnız mıyız yoksa, herkes bize yardım mı edecek?
Genelde, çalışan anne adayları, en dengesiz ve düzen- siz beslenen grubu oluşturur. Sabah aceleyle, işe yetiş- me telaşıyla, herhangi bir şey yemeden evden çıkarlar. Öğlen şirkette ne buluyorlarsa, onu yerler. Akşam yor- gun argın eve geldiklerinde ise, (Hamileliğin fizyolojik etkisi uyuma, yorgunluk, bitkinlik vs.) yine yemek tela- şı, ne yiyeceğini bilememe veya mide bulantısı kaynaklı yeme isteklerinin olmaması, yetersiz ve dengesiz bes- lenmeye neden olur.
Peki, bir çözüm var mı?
Zor; ama var:
I got up early in the morning. Hurriedly I ate bread and cheese. By the way, yesterday I could not eat anything; I fell asleep. I feel also nauseous!
I need to eat; but how?
I came to work. The burger is not suitable; I waited for lunch. I could eat a horse; but I cannot eat. They said, “The days you will eat will also come.” In that case, I do not think so! There was fried meat balls at lunch. I did not eat from its smell, a little soup, a little yogurt... I am hungry, but I cannot eat! On the other hand, I worry that if the baby does not grow up, it does not get nourished... In the evening the same troubles, hustle and bustle... I said, “What can I do?”, then I said, “We have a dietician in the company!” and my confusion ended up! The recom- mendations to me were:
Pregnancy in working life is perhaps the hardest test that a woman has to accomplish. Because, while home and work experience continues, she should protect the health of both herself and her baby. How do we cope with it, while the pregnancy signs and nausea begin? I wonder whether we are alone or everyone will help us?
In general, working expectant mothers are the most unbalanced and irregularly nourished group. In the morning, they hurriedly get out of the house with rush to catch up with the work without eating anything. They eat no matter what they nd at the company at noon. When they come to the house dead tired in the evening, (physiological e ect of pregnancy, sleeping, fatigue, exhaustion, etc.) again rush of food, not knowing what to eat or lack of munchies due to nausea cause inade- quate and unbalanced diet.
Well, is there a solution? Hard; but there is:
31