Page 14 - Φεβρουάριος
P. 14
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ
Αυτό τον μήνα υπήρξε για μας ιδιαίτερη χαρά να συνομιλήσουμε με
τον Χρίστο Παπαγεωργίου, έναν μουσικό με πολυσχιδή δράση και
ποικίλα ενδιαφέροντα, μεταφερμένα πάντα στον μαγικό κόσμο της
μουσικής.
– Γεια σας, ονομάζομαι Αδριανή Βιδάλη όταν έβαλα τα χέρια μου στο πιάνο, χωρίς να
και πηγαίνω στο Γυμνάσιο Τήνου. Θα ξέρω πιάνο, κι είπα “εντάξει!”. Αυτό ήταν το
ήθελα να σας κάνω μερικές ερωτήσεις πιο σημαντικό πράγμα που μου είχε τύχει.
για την εφημερίδα του σχολείου μας. Ερ: Υπήρχε κάτι ή κάποιος που σας
επηρέασε στο να ασχοληθείτε επαγγελματικά
– Πολύ ευχαρίστως. με τη μουσική;
Απ: Λοιπόν όχι, αυτό το αποφάσισα μόνος
Ερ: Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με τη μου. Κι από την άλλη πρέπει να σου πω το
μουσική; Έχετε κάποια συγκεκριμένη εξής, ότι δεν ξέρω τι σημαίνει επάγγελμα,
ανάμνηση; δηλαδή το επάγγελμα με τη μουσική έχουν
Απ: Πρέπει να σου πω πως δεν ξέφυγα κι εγώ μια περίεργη σχέση, διότι η μουσική πρέπει
από τον κανόνα. Δηλαδή η πρώτη μου επαφή να γίνεται επειδή σου αρέσει αν θελήσεις να
με τη μουσική είναι τα νανουρίσματα της έχεις επιτυχία, όπως και κάθε είδους
μαμάς, οι ήχοι του σπιτιού, τέτοια πράγματα, επικοινωνία. Το επάγγελμα προϋποθέτει τη
και κυρίως τότε που είχε ξεκινήσει το συναίσθηση ενός χρέους, απέναντι σε μια
ραδιόφωνο και η τηλεόραση και η μουσική σύμβαση που έχεις κάνει με τους άλλους.
έμπαινε από εκεί συνήθως. Και επειδή Υπάρχει άρα μια διαφορά. Εγώ λοιπόν για
είχαμε πολύ ραδιόφωνο, πριν πάω σχολείο, πολλά χρόνια έκανα αυτό που μου άρεσε.
εκεί όταν ήμουν δύο τριών χρονών και Αυτό δε σημαίνει ότι ήμουν ένας καλός
άκουγαν συνέχεια ραδιόφωνο κάποιες επαγγελματίας ή ότι έβλεπα τον εαυτό μου ως
κοπέλες που μας κρατούσαν γιατί οι γονείς τέτοιο. Αν ήμουν σε καλή διάθεση τα
μου δουλεύαν και οι δύο, όλη την ημέρα, πράγματα πηγαίναν καλά και το αντίστροφο.
άκουγα όλα αυτά τα σήριαλς τα ραδιοφωνικά. Και είναι αυτή η ειδοποιός διαφορά. Ο
Μου κάνεις βέβαια αυτή την ερώτηση που επαγγελματίας δεν κάνει κάτι που του αρέσει
έχω κι εγώ πολύ καιρό να την κάνω στον εκείνη τη στιγμή. Έχει σημασία αυτό να το
εαυτό μου. Θυμάμαι ότι η πρώτη μου ξέρεις. Σημαίνει ότι κάνει ό,τι έχει
ανάμνηση από τη μουσική ήταν το κοντσέρτο συμφωνήσει με κάποιον άλλον. Θα παίξεις
του Αράνχουεθ, η κορύφωση στο δεύτερο αυτό το κοντσέρτο σ' αρέσει δε σ' αρέσει την
μέρος, που πέφτει η ορχήστρα. Τότε έκανε τάδε μέρα, θες δε θες. Η μουσική όμως
θραύση ένα σήριαλ της κρατικής συνήθως μας τραβάει από τη μικρή ηλικία
ραδιοφωνίας, δεν υπήρχαν άλλα ραδιόφωνα, λόγω του ότι είναι συναρπαστική. Έτσι λοιπόν
ήταν μια ερωτική ιστορία που είχε πολύ η διαδικασία να γίνεις επαγγελματίας είναι
πόνο. Το είχα συνδυάσει λοιπόν κάθε φορά, κάτι το οποίο πρέπει να το συνειδητοποιήσεις
γιατί παρότι δεν πήγαινα σχολείο, παρόλα μέσα στο πέρασμα του χρόνου, δεν είναι κάτι
αυτά καταλάβαινα, κι αυτό με βομβάρδιζε που το αποφασίζεις στην αρχή. Κι εμένα
κάθε μέρα. Έτσι η πρώτη επαφή, πραγματικά πρέπει να σου πω, γιατί προκύπτει από αυτό
σαν εντύπωση που είχα δεχτεί ήταν αυτή. Κι που με ρωτάς, ότι μου πήρε πάρα πολλά
ίσως να παίζει ρόλο, διότι μ' αρέσει πλέον χρόνια για να συνειδητοποιήσω τι είναι
πάρα πολύ η τονική μουσική, η μελωδική, επαγγελματίας κι ακόμα αντιδρώ προς αυτό
με τις βαθιές αρμονίες, ίσως να οφείλεται σε γιατί δεν είναι πάντα η πιο καλή οδός για να
αυτό. Βέβαια εκ των υστέρων η πρώτη πετύχεις πάντα αυτό που θες. Για να πετύχεις
καθοριστική ανάμνηση ήταν αυτή που ένιωσα την ομορφιά στη ζωή. Δε νομίζω δηλαδή -το
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΤΗΝΟΥ / ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 14
