Page 11 - Φεβρουάριος

γενέθλια όταν πήγαινε στον στρατό. Ώς το Το 1967, η χούντα με ξαπόστειλε δυσμενώς με
1954, ούτε οι μετέπειτα σχολικές εκδρομές μετάθεση στο Κρανίδι Ερμιονίδος μαζί με τη
γίνονταν λόγω του Εμφυλίου και της γυναίκα μου, το γένος Φλωράκη.
τρομοκρατίας στην ύπαιθρο. Εως το 1953
γίνονταν αθρόες εκτελέσεις και κυριαρχούσαν Επιβιώσαμε και ευτυχήσαμε να
στην επαρχία οι ορδές των φανατικών της δημιουργήσουμε ένα φυτώριο νέων
Δεξιάς. Να εξηγούμαστε, όλοι είχαν θύματα διψασμένων για γράμματα και γνώση. Ας μην
και όλοι ήταν δυνητικά θύτες. Αυτό σημαίνει παρεξηγηθώ που δεν εξαντλώ τον πλούσιο
Εμφύλιος, ξορκίστε τον! κατάλογο μαθητών μας που πρόκοψαν.
Σκεφτείτε μόνο πως η πλειονότητα των
Αλλη ελπίδα δεν υπήρχε από την προκοπή στα μαθητών που έρχονταν από τα χωριά της
γράμματα. Αυτό το σύνδρομο μας το περιοχής στην Α’ Γυμνασίου μιλούσε
κληροδότησαν ο Κοραής, ο Κολοκοτρώνης, ο αρβανίτικα. Η δίψα τους βρήκε τότε αρτεσιανό
Μακρυγιάννης, ο Πατροκοσμάς και οι ευχές ύδωρ. Ετσι, ενδεικτικά τιμώντας εκείνη τη
των ξενιτεμένων παππούδων μας με τα γενιά της σκληρής δικτατορίας (σκεφτείτε πως
δελτάρια που έρχονταν από το Μπρούκλιν, την τη μέρα του πραξικοπήματος του
Αργεντινή και τη… Βολιβία. Γλίξμπουργκ εμείς είχαμε να παραδώσουμε
ελέγχους στους γονείς και κανείς έως το βράδυ
Μέσα στις παράγκες των προσφύγων που εγώ δεν είχε πάρει χαμπάρι για τα γεγονότα!), θα
τις πρόλαβα το 1955 που ήρθα στην Αθήνα αναφέρω πως μαθητές μου ήταν ο Δημήτρης
φοιτητής, στην Καισαριανή, στο Πολύγωνο, Χατζησωκράτης, που βρέθηκε στη
στο Δουργούτι, στο φως του κεριού, πίσω από Συντονιστική της εξέγερσης του Πολυτεχνείου
τις λινάτσες που έκρυβαν την είσοδο και τον και σήμερα είναι εξέχουσα πολιτική και
ήχο της βροχής πάνω στο πισσόχαρτο της έντιμη προσωπικότητα της νηφάλιας
στέγης, χιλιάδες παιδιά έμαθαν γράμματα, Αριστεράς, ο Δ. Δημαράκης, γενικός
έγραψαν τα πρώτα τους ποιήματα, σχεδίασαν επιθεωρητής και στέλεχος της Αυτοδιοίκησης,
τις πρώτες μηχανές και δημιούργησαν τη ο Ν. Γκιώνης, σήμερα εκδότης που μας
γενιά του ’60, την τρίτη αναγέννηση του προικίζει με σημαντική θεωρητική ξένη
πολιτισμού μας μετά τη γενιά του Παλαμά, βιβλιογραφία (εκδόσεις Πόλις), ο Τάκης
του Βάρναλη, του Σικελιανού, του Συκουτρή, Σπετσιώτης, κινηματογραφιστής βραβευμένος
του Παρθένη, του Καλομοίρη και μετά τη στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, σκηνοθέτης
γενιά του Σεφέρη, του Τερζάκη, του θεάτρου και πεζογράφος, ο Βασίλης Γκάτσος,
Κόντογλου, του Παλλάντιου, του Ροντήρη, του κορυφαίο στέλεχος της βιομηχανίας. Πήρα
Κουν, του Μινωτή, της Παξινού, του αντιπροσωπευτικό ευρύ φάσμα
Τσαρούχη. Το ’60 ο Χατζιδάκις, ο επαγγελματικής προκοπής.
Θεοδωράκης, ο Μαρκόπουλος, ο Ξαρχάκος, ο
Λεοντής μάς τραγούδησαν ποιητές, ο Ταχτσής, Ολοι αυτοί αρίστευσαν στο σχολείο, το
ο Πλασκοβίτης, ο Τσίρκας, ο Καρούζος, ο επεδίωξαν όχι από ματαιοδοξία και
Ανδρόνικος, ο Αγγελόπουλος, ο Βούλγαρης ναρκισσισμό αλλά από βαθύτερη ανάγκη να
μας έδωσαν νέα ανάσα που τη φίμωσαν οι διακριθούν με μόνο εφόδιο τη βαθιά και
γελοίοι συνταγματάρχες. τεκμηριωμένη γνώση.
Ολες αυτές οι αναγεννήσεις έγιναν από νέους
κυρίως της επαρχίας που χωρίς μέσα, χωρίς
εργαλεία, εφηύραν μόνοι τους μεθόδους και
κλειδιά και κώδικες.

ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΤΗΝΟΥ / ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 11