Page 10 - Φεβρουάριος
P. 10
ΠΑΛΑΙΟΓΡΑΦΗΜΑ:
Περί Αριστείας Αξελός, ο Παπαϊωάννου διέπρεψαν στη Γαλλία
αφού διέφυγαν στον Εμφύλιο το εκτελεστικό
Πριν πολλά απόσπασμα χάρη στον φιλελληνισμό του
πολλά χρόνια, σ’ Μερλιέ.
αυτόν τον έρμο
τόπο με Δεν θα εξαντλήσω τον κατάλογο. Ενδεικτικά
πραξικοπήματα, γράφω. Ολοι αυτοί και χιλιάδες άλλοι της
δικτατορίες, γενιάς πριν από μας και της δικής μας
κατοχές, εμφύλιους πολέμους, προσφυγιά, επεδίωξαν την Αριστεία γιατί δεν είχαν άλλη
μετανάστευση, φτώχεια και των γονέων, διέξοδο. Μετά την Κατοχή και στη διάρκεια
μαθαίναμε γράμματα και η Αριστεία ήταν η του Εμφυλίου η χώρα ήταν ένα απέραντο
επιδίωξή μας. Δεκάδες χιλιόμετρα διατρέχαμε ορφανοτροφείο, νεκροταφείο, φυλακές,
από τα χωριά, τις κωμοπόλεις που δεν είχαν εξορίες, διώξεις, εσωτερική και εξωτερική
γυμνάσιο να φτάσουμε ξυπόλητοι με χιόνια, μετανάστευση, παραγκουπόλεις και
βροχές, λιοπύρι εκεί όπου υπήρχε η πηγή των απελπισμένοι νέοι που δήλωναν εθελούσια
γνώσεων, να ρουφήξουμε συνεχώς αχόρταγοι στρατιωτική υπηρεσία για να βρουν τροφή και
τα νάματα, όπως λέγανε οι δάσκαλοι, της αντιμισθία στο εκστρατευτικό σώμα της
παιδείας. Ελλάδας στην Κορέα!
Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος περπατούσε ώρες Συντηρητικοί, βασιλόφρονες συμπολίτες (έχω
ξυπόλητος από τα χωριά της Ακαρνανίας για ντοκουμέντα) έκρυβαν στα υπόγεια των
να φτάσει στο Καρπενήσι. Ο Ιωάννης σπιτιών τους κυνηγημένους αριστερούς και
Θεοδωρακόπουλος, ξυπόλητος από το χωριό δημοσίους υπαλλήλους, έβαζαν το κεφάλι
Μαγούλα της Λακωνίας για να ξεδιψάσει στη τους στον ντορβά και έστελναν τρόφιμα και
Σπάρτη. Ετσι, για να αναφέρω δύο ρουχισμό σε δέματα που έφταναν σε
πανεπιστημιακούς Δασκάλους που στον αιώνα εξόριστους συγγενείς τους!
τους τίμησαν τα Γράμματα και τις Επιστήμες,
σπούδασαν στα μεγάλα εκπαιδευτικά κέντρα Μέσα σ’ αυτό το αιματωμένο τοπίο, ιδίως όσοι
μεγαλώσαμε στην ελληνική επαρχία μάθαμε
της Ευρώπης, δημιούργησαν όταν γύρισαν
ζύμωση, ίδρυσαν περιοδικά, ακόμη σήμερα πολλά και καλά γράμματα. Από δασκάλους
στην πλειονότητα αφοσιωμένους και φτωχούς.
πολύτιμα, μας προίκισαν με φιλοσοφική,
κοινωνιολογική, ψυχολογική γνώση Σπουδάσαμε και φτάσαμε στα πανεπιστήμια
χωρίς φροντιστήριο, χωρίς βοηθητικά βιβλία,
συντελώντας εκτός των άλλων στο να
αρθρώσουμε μεθόδους και ορολογία απρόσιτη χωρίς τηλεόραση, Διαδίκτυο, βιβλιοπωλεία,
χωρίς τηλεμάρκετινγκ, χωρίς την ευχέρεια των
έως τότε.
ταξιδιών.
Ο μέγας Συκουτρής ξεκίνησε ως δάσκαλος και Το 80% των επαρχιωτόπουλων, αν δεν έφτανε
στην αγγλοκρατούμενη Κύπρο. Ο
Παπανούτσος, δάσκαλος στην επαρχία. Ο στα δύο τότε Πανεπιστήμια (Αθηνών,
Θεσσαλονίκης), στην Πάντειο, στην Ανωτάτη
Σβορώνος, καθηγητής σε ιδιωτικό σχολείο. Η
Αρβελέρ, Παγκρατιώτισσα, επονίτισσα με Εμπορική, στο Πολυτεχνείο και στις
Στρατιωτικές Σχολές (20% των αποφοίτων του
σταυρωτά φισεκλίκια, έδωσε τη μάχη της στην
Κατοχή. Ο Ανδρόνικος δίδαξε σε ιδιωτικό Γυμνασίου – Λύκειο δεν υπήρχε), έβλεπε άλλο
χωριό, κωμόπολη ή πόλη εκτός από τη
σχολείο ως ωρομίσθιος. Ο Καστοριάδης, ο
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΤΗΝΟΥ / ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 10
