Page 39 - ตำนานการสวดพระมาลัย
P. 39
๓๓
ั
สุชัมบดี แลเทวานมินทร์ ด้วยเมื่อครั้งยงเป็นมนุษย์เดนดินมีชื่อว่า มฆมานพ เมื่อได้มาเกิดบนสรวง
ิ
สวรรค์จึงได้ชื่อว่า มาฆะ
เมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์อยู่นั้นข้าพระองค์เป็นผู้เริ่มให้ทานก่อนใครในโลกเป็นคนแรกจึงได้ชื่อว่า ปุริน
ทะ เมื่อเวลาข้าพระองค์จะให้ทานก็ให้ด้วยความเคารพจึงได้ชื่อว่า สักกะ เมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์อยู่นั้น
ได้ให้ที่พักอาศัยแก่หมู่ชนคนเดินทางใกล้ไกลจึงได้ชื่อว่า วาสวะ ด้วยว่าข้าพระองค์ สามารถดําริตริ
ตรึกถึงข้อความตั้งพันข้อโดยครู่เดียวจึงได้ชอว่า สหัสสักขะ ข้าพระองค์เป็นสวามีของนางสุชาดาธิดา
ื่
ี
ของอสูรจึงได้ชื่อว่า สุชัมบด และตัวข้าพระองค์นี้เป็นใหญ่กว่าเทพดาทั้งหลายในสวรรค์ชนดาวดึงนี้จึง
ั้
มีชื่อว่า เทวานมินทร์ "
เมื่อพระมาลัยเถระได้สดับคําวิสัชนาก็สนใจใคร่รู้จึงถามไถ่ยังเบื้องหลังการประกอบกุศลผลบุญ
อย่างไรจึงได้มามาเกิดเป็นพระอินทราธราชเพื่อจักนําไปประกาศเทศนาบอกชาวมนุษย์ให้ประพฤต ิ
ตามเยี่ยงอย่างอันด
ี
ั
ท้าวสุชัมบดีจึงวิสัชนาว่า " ข้าแต่พระคุณเจ้า อันตวข้าพระองค์นี้ทําบุญให้ทานมากมายหลายอย่าง
หากแต่วัตตบท ๗ ประการอันมี เลี้ยงดูบิดามารดาหนึ่ง อ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้มีอายุหนึ่ง มีวาจา
ไพเราะสละสลวยหนึ่ง มีวาจาไม่ส่อเสียดว่าร้ายใส่ความใครหนึ่ง ไม่ตระหนถี่เหนียวหนึ่ง เป็นผู้ดํารง
ี่
ตนอยู่ในความสุจริตซื่อตรงไม่คิดคดโกงใครหนึ่ง และเป็นผู้ไม่โกรธ ถึงแม้นมีความโกรธเกิดขนในใจก็
ึ้
รีบระงับดับเสียหนึ่ง จึงเป็นเหตุให้ข้าพเจ้ามาบังเกิด ณ สวรรค์ชั้นดาวดึงส์น ี้
