Page 6 - Ben Bir Ağacım

BEN BİR AĞACIM

birbirinin aynısı gibiydi. Hep aynı sorular ve aynı insanlar ge-
lince hemen soruları biliyor, insanları da tanıyordu. Bazı kişilere
göre güzel olan bu durum Ayşe’ye sıkıcı geliyordu işte. Değişim
gerekiyordu.

Ayşe son zamanlarda ağaçlara büyük bir ilgi duymaya baş-
lamıştı. Ailesi ile ağaç araştırması yapıyor, bu araştırmalar için
sık sık ormana gidiyordu. Ormanda bilmediği bir sürü ağaç
türü olduğunu görüyor, onları çok merak ediyordu. Araştırırken
ormanda daha önce hiç görmediği ağaçları da görüyor, on-
larla ilgili de de bir sürü şey öğreniyordu. Ailesi, her zamanki
gibi Ayşe’nin bu ilgisini de destekledi. Ailesinin desteğinden
dolayı Ali çok mutluydu. Ayşe’nin ağaçlara olan ilgisi onları
daha çok sevmesini sağladı. Ağaçlara olan sevgisi ve saygısı
sonsuzdu. Aslında ağaçlar insanlar için düşündüğünden de
önemliydi. Ayşe artık bunu biliyordu.

Ayşe zaman zaman farklı şeylere ilgi duyuyordu. Ancak bu il-
gisi çok da uzun sürmüyordu. Ailesi ağaçlara duyduğu ilginin
de diğerleri gibi kısa süreceğini tahmin ediyordu. Ama hiç de
öyle olmadı. Ailesi bu duruma çok şaşırsa da onu destekli-
yordu. Haftalardır her cumartesi günü mutlaka ormana gidi-
yorlardı. Bu, Ayşe’yi her hafta daha çok heyecanlandırıyordu.
İşte, en sevdiği gün, cumartesi günü, yine gelip çatmıştı.
Acaba bugün nasıl farklı şeyler olacaktı?

O cumartesi sabahı da uyandığı gibi Ayşe’nin aklına ormana
gidecekleri geldi. Hemen yataktan kalkıp hazırlık yapmaya
başladı. Sabah epey erkendi. Babası Ayşe’nin tıkırtılarını duyup
uyanmıştı. Ayşe hızlı hızlı hazırlanıyordu. Ta ki babası onu gö-
rene kadar… Babası o gün ormana gideceklerini unutmuştu.

4 Yenibosna Doğu Sanayi İlkokulu