Page 18 - หนังสือคู่มือดำเนินการตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 18

10





                ๕.๓ กำรท�ำควำมเห็นของศำล
                                   ่
                ในกรณทมกำรขดกนเรองเขตอ�ำนำจศำลตำมมำตรำ ๑0 หรอมำตรำ ๑๒ แห่งพระรำชบญญต          ิ
                              ั
                         ี
                        ี
                      ี
                        ่
                                                                  ื
                                                                                         ั
                                                                                             ั
                                ั
                                   ื
                                       ี
                          ี
           ว่ำด้วยกำรวินิจฉัยช้ขำดอ�ำนำจหน้ำท่ระหว่ำงศำล พ.ศ. ๒๕๔๒ ในกำรจัดท�ำควำมเห็นของศำล ให้ด�ำเนินกำร
           ดังต่อไปนี้
                ๕.๓.๑ แบบและวิธีกำรจัดท�ำควำมเห็น
                ในกำรจัดท�ำควำมเห็นของศำล อย่ำงน้อยจะต้องมีรูปแบบ วิธีกำร และสำระส�ำคัญดังน ้ ี
                                                                                             ั
                                                                          ี
                (๑) สรุปข้อเท็จจริงและข้อกฎหมำยโดยย่อ หลักกฎหมำย และเหตุผลท่ใช้ในกำรท�ำควำมเห็นน้น
           ทั้งนี้ ศำลอำจท�ำแบบพิมพ์ศำลไว้โดยเฉพำะก็ได้
                                                                                      ี
                (๒) กำรท�ำควำมเห็นของศำลจะต้องมีผู้พิพำกษำหรือตุลำกำรครบองค์คณะเช่นเดียวกับท่ก�ำหนดไว้
                                                                 ๑9
           ส�ำหรับกำรพิจำรณำพิพำกษำคดีในศำลที่มีหน้ำที่จัดท�ำควำมเห็นนั้น
                (๓) ในกำรจัดท�ำควำมเห็นของศำลตำมมำตรำ ๑0 วรรคสำม ไปยังคณะกรรมกำรให้ศำลจดแจ้ง
           ควำมเห็นของคู่ควำมไว้ด้วย
                ๕.๓.๒ วิธีกำรจัดส่งควำมเห็นของศำล
                ในกำรส่งควำมเห็นจำกศำลหนึ่งไปยังอีกศำลหนึ่งเพื่อท�ำควำมเห็นตำมมำตรำ ๑0 หรือมำตรำ ๑๒
           ให้ศำลด�ำเนินกำรตำมแนวทำงต่อไปนี้ ๒0
                                                                                ึ
                          ึ
                                              ื
                                 ี
                (๑) ให้ศำลซ่งมีหน้ำท่ส่งควำมเห็นส่งเร่องไปยังหน่วยงำนธุรกำรกลำงของอีกศำลหน่ง ได้แก่ ส�ำนักงำน
           ศำลยุติธรรม ส�ำนักงำนศำลปกครอง หรือส�ำนักตุลำกำรทหำร แล้วแต่กรณี
                                                      ื
                                                ึ
                     ื
                (๒) เม่อหน่วยธุรกำรกลำงของอีกศำลหน่งได้รับเร่องจำกศำลซ่งมีหน้ำท่ส่งควำมเห็นแล้ว ให้หน่วยงำน
                                                                       ี
                                                                ึ
           ธุรกำรกลำงน้นส่งเร่องต่อไปให้ศำลในควำมรับผิดชอบของตนท�ำควำมเห็น
                     ั
                          ื
                (๓) เมื่อศำลที่รับควำมเห็นท�ำควำมเห็นเสร็จแล้ว ให้รีบส่งเรื่องกลับไปยังศำลที่ส่งควำมเห็นโดยตรง
           และแจ้งให้หน่วยงำนธุรกำรกลำงของตนทรำบ
                                                  ี
                ในกำรส่งควำมเห็นระหว่ำงศำล ให้ศำลท่ส่งหรือรับควำมเห็นส่งเอกสำรในส�ำนวนควำมที่จ�ำเป็น
           ต่อกำรพิจำรณำของอีกศำลหนึ่งไปพร้อมกับควำมเห็นด้วย
                ๕.๔ กำรด�ำเนินกำรภำยหลังกำรจัดท�ำควำมเห็น
                กำรด�ำเนินกำรของศำลภำยหลังกำรจัดท�ำควำมเห็น ตำมมำตรำ ๑0 และมำตรำ ๑๒ อำจแยก
           พิจำรณำได้เป็น ๓ กรณี ดังต่อไปนี้ ๒๑








                ๑9  ข้อบังคับคณะกรรมกำรวินิจฉัยช้ขำดอ�ำนำจหน้ำท่ระหว่ำงศำล ว่ำด้วยวิธีกำรเสนอเร่อง กำรพิจำรณำและ
                                                                               ื
                                          ี
                                                       ี
           วินิจฉัย พ.ศ. ๒๕๔๔ ข้อ ๒0
                ๒0  ข้อบังคับคณะกรรมกำรวินิจฉัยช้ขำดอ�ำนำจหน้ำท่ระหว่ำงศำล ว่ำด้วยวิธีกำรเสนอเร่อง กำรพิจำรณำและ
                                          ี
                                                       ี
                                                                               ื
           วินิจฉัย พ.ศ. ๒๕๔๔ ข้อ ๑9
                ๒๑  พระรำชบัญญัติว่ำด้วยกำรวินิจฉัยชี้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำล พ.ศ. ๒๕๔๒ มำตรำ ๑๒
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23