Page 37 - หนังสือคู่มือดำเนินการตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 37
29
ให้ประธำนกรรมกำรประกำศรำยชื่อกรรมกำรผู้ทรงคุณวุฒิในรำชกิจจำนุเบกษำ
มำตรำ ๘ กรรมกำรผู้ทรงคุณวุฒิมีวำระกำรด�ำรงต�ำแหน่งครำวละส่ปีนับแต่วันประกำศรำยช่อ
ี
ื
กรรมกำรผู้ทรงคุณวุฒิในรำชกิจจำนุเบกษำ
ุ
ถ้ำกรรมกำรผู้ทรงคุณวฒิว่ำงลง ให้ดำเนนกำรคดเลือกกรรมกำรผู้ทรงคุณวฒิแทนต�ำแหน่งท่ว่ำง
�
ุ
ี
ิ
ั
ื
ุ
ู
ั
ั
ั
ี
็
โดยเรว ตำมหลกเกณฑ์ในมำตรำ ๗ และให้กรรมกำรผ้ทรงคณวฒิซงได้รบกำรคดเลอกใหม่มวำระอย่ใน
ุ
ู
ึ
่
ต�ำแหน่งตำมวรรคหนึ่ง
ในระหว่ำงท่ยังมิได้คัดเลือกกรรมกำรผู้ทรงคุณวุฒิตำมวรรคสองและยังมีกรรมกำรเหลืออยู่
ี
เกินกึ่งหนึ่ง ให้กรรมกำรที่เหลืออยู่ปฏิบัติหน้ำที่ต่อไปได้ แต่ต้องไม่เกินสำมสิบวัน
มำตรำ ๙ นอกจำกกำรพ้นจำกต�ำแหน่งตำมวำระ กรรมกำรผู้ทรงคุณวุฒิพ้นจำกต�ำแหน่งเมื่อ
(๑) ตำย
(๒) ลำออก
(๓) เป็นบุคคลล้มละลำย
(๔) เป็นคนไร้ควำมสำมำรถหรือคนเสมือนไร้ควำมสำมำรถ
(๕) ถูกจ�ำคุกโดยค�ำพิพำกษำถึงที่สุดให้จ�ำคุก
(๖) ขำดคุณสมบัติหรือมีลักษณะต้องห้ำมตำม มำตรำ ๖
ี
มำตรำ 1๐ ในกรณีท่มีกำรฟ้องคดีต่อศำลใด ถ้ำคู่ควำมฝ่ำยท่ถูกฟ้องเห็นว่ำคดีดังกล่ำวอยู่ในเขต
ี
ื
ี
อ�ำนำจของอีกศำลหน่ง ให้ย่นค�ำร้องต่อศำลท่รับฟ้องก่อนวันสืบพยำนส�ำหรับศำลยุติธรรมหรือศำลทหำร
ึ
ื
ื
หรือภำยในก�ำหนดระยะเวลำย่นค�ำให้กำรหรือก่อนพ้นระยะเวลำท่ศำลอนุญำตให้ย่นค�ำให้กำรเป็น
ี
ี
ื
ี
อย่ำงช้ำส�ำหรับศำลปกครองหรือศำลอ่น ในกำรน้ ศำลท่รับฟ้องอำจรอกำรพิจำรณำไว้ช่วครำวก็ได้ และให้จัดท�ำ
ั
ี
ควำมเหนส่งไปให้ศำลท่ค่ควำมร้องว่ำคดีน้นอย่ในเขตอ�ำนำจโดยเรว ในกรณเช่นว่ำน้ให้ศำลทเกยวข้อง
ู
็
่
็
ี
ี
ี
ี
ู
ั
่
ด�ำเนินกำร ดังต่อไปนี้
�
็
ั
ี
้
ั
็
็
ี
(๑) ถ้ำศำลท่ส่งควำมเหนมีควำมเหนว่ำคดีนนอยู่ในเขตอำนำจของศำลตนและศำลท่รบควำมเหน
ั
มีควำมเห็นพ้องกับศำลดังกล่ำว ให้แจ้งควำมเห็นไปยังศำลท่ส่งควำมเห็นเพ่อมีค�ำส่งให้ด�ำเนินกระบวน
ื
ี
พิจำรณำคดีในศำลเดิมนั้น
ี
ึ
ี
(๒) ถ้ำศำลท่ส่งควำมเห็นมีควำมเห็นว่ำคดีน้นอยู่ในเขตอ�ำนำจของอีกศำลหน่งท่คู่ควำมอ้ำง
ั
ี
ี
ื
ั
และศำลท่รับควำมเห็นพ้องกับศำลดังกล่ำว ให้แจ้งควำมเห็นไปยังศำลท่ส่งควำมเห็นเพ่อมีค�ำส่งให้โอนคด ี
ื
ไปยงศำลนน หรอสงจำหน่ำยคดเพอให้ค่ควำมไปฟ้องศำลทมเขตอำนำจ ทังน ตำมทศำลเหนสมควรโดย
�
ั
้
ี
่
ี
ั
็
่
้
�
ี
้
ี
ู
่
ั
ื
่
ี
ค�ำนึงถึงประโยชน์แห่งควำมยุติธรรม
