Page 202 - สนง.ศาลภาค 2 กฎหมาย ระเบียบ และบทความที่เกี่ยวกับการค้ามนุษย์ เล่ม 2
P. 202
19
3.5 กฎหมายสําคัญที่เกี่ยวข้องกับการค้ามนุษย์
พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ พ.ศ. 2551
ประเทศไทยได้ประกาศใช้กฎหมาย พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ พ.ศ. 2551
ซึ่งมีผลบังคับใช้ในวันที่ 5 มิถุนายน 2551 โดยมีสาระสําคัญของพระราชบัญญัติฯ สรุปประเด็นหลักๆ
ได้ 4 ประการ ดังนี้
1) นิยามความหมายที่ชัดเจนและครอบคลุม มีการให้คํานิยามและขอบเขตของการ
ค้ามนุษย์ที่คลอบคลุมทุกกลุ่มเป้าหมาย ครอบคลุมลักษณะของการกระทําผิด โดยเป็นคํานิยาม
ที่สอดคล้องไปกับพิธีสารเพื่อการป้องกัน ปราบปราม และลงโทษการกระทําผิดเกี่ยวกับการค้ามนุษย์
โดยเฉพาะสตรีและเด็ก โดยครอบคลุมกลุ่มผู้เสียหายที่เป็นชายด้วย
2) เพิ่มอํานาจในการบังคับใช้กฎหมาย การให้อํานาจแก่พนักงานเจ้าหน้าที่ในการสืบสวน
สอบสวนเพิ่มมากขึ้น พนักงานอัยการสามารถนําผู้เสียหายหรือพยานบุคคลเพื่อขอสืบพยานไว้ก่อนได้
เป็นความผิดมูลฐานตาม พ.ร.บ.ป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. 2542 โดย พ.ร.บ.ป้องกันและ
ปราบปรามการค้ามนุษย์ พ.ศ. 2551 ได้ระบุอัตราโทษที่ชัดเจน และยังสามารถบังคับใช้ลงโทษได้ทั้ง
ผู้กระทําผิดที่เป็นบุคคลธรรมดาและนิติบุคคลได้ทั้งทางแพ่งและอาญา โดยจําแนกระวางโทษ ดังนี้
ตารางที่ 6 : อัตราโทษผู้ที่กระทําผิดตามพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ พ.ศ. 2551
กระทําแก่บุคคลอายุ โทษจําคุก โทษปรับ
เกิน 18 ปี 4 - 10 ปี 80,000 – 200,000 บาท
เกิน 15 – 18 ปี 6 – 12 ปี 120,000 – 240,000 บาท
ไม่เกิน 15 ปี 8 – 15 ปี 160,000 - 300,000 บาท
กรณีที่เป็นนิติบุคคล - 200,000 – 1,000,000 บาท
ผู้กระทําผิดเป็นเจ้าหน้าที่รัฐ ต้องระวางโทษเป็น 2 เท่า
ผู้กระทําผิดเป็นสมาชิก
ในคณะกรรมการหรืออนุกรรมการ ต้องระวางโทษเป็น 3 เท่า
ทุกคณะตาม พ.ร.บ. นี้
ที่มา : รายงานพิจารณาศึกษาผลการดําเนินงานตามพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์