Page 281 - 2553-2561
P. 281
ค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่ ๔๗/๒๕๕๗ ศาลแพ่ง
ศาลปกครองกลาง
พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
พระราชก�าหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ. ๒๕๔๘
พระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. ๒๕๓๙
พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙
คดีที่เอกชนฟ้องหน่วยงานทางปกครองเรียกค่าเสียหายจากการกระท�าของเจ้าหน้าที่ ตามพระราช
ก�าหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ. ๒๕๔๘ ในการสลายการชุมนุมกลุ่มแนวร่วมประชาธิปไตย
ต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.) เมื่อปี ๒๕๕๓ เห็นว่า คดีที่อยู่ในอ�านาจพิจารณาของศาลปกครองต้องเป็น
ไปตามที่บัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย มาตรา ๒๒๓ วรรคหนึ่ง ซึ่งใช้บังคับอยู่ในขณะนั้น และ
พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ หากกฎหมายบัญญัติไม่ให้อยู่ใน
อ�านาจของศาลปกครองหรือศาลอื่น คดีนั้นย่อมอยู่ในอ�านาจของศาลยุติธรรม ซึ่งเป็นศาลที่มีอ�านาจพิจารณา
พิพากษาคดีทั้งปวงตามรัฐธรรมนูญ มาตรา ๒๑๘ เมื่อคดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจ�าเลยทั้งสามรับผิดชดใช้
ค่าสินไหมทดแทนจากเหตุการณ์ความรุนแรงทางการเมืองที่เกิดจากการสลายการชุมนุมกลุ่มแนวร่วม
ประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.) ตามค�าสั่งของ ศอฉ. ในขณะที่รัฐบาลประกาศใช้
พระราชก�าหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ. ๒๕๔๘ ซึ่งมาตรา ๑๖ แห่งพระราชก�าหนด
ดังกล่าวบัญญัติไว้โดยชัดแจ้งไม่ให้ศาลปกครองมีอ�านาจในการควบคุมตรวจสอบข้อก�าหนด ประกาศ ค�าสั่ง และ
การกระท�าของเจ้าหน้าที่ตามพระราชก�าหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ. ๒๕๔๘ ข้อพิพาท
ในคดีนี้จึงไม่อยู่ในอ�านาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครอง แต่เป็นคดีที่อยู่ในอ�านาจพิจารณาพิพากษาของ
ศาลยุติธรรม ซึ่งเป็นศาลที่มีอ�านาจพิจารณาพิพากษาคดีทั้งปวงตามรัฐธรรมนูญ มาตรา ๒๑๘
รวมย่อค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่น่าสนใจ
280 พ.ศ. ๒๕๕๓ - ๒๕๖๑
